Kolejna odsłona Diecezjalnej Szkoły Animatora miała miejsce 12-14 października 2018 roku.
O zmroku piątkowego wieczoru do Efezu przybyli młodzi ludzie – trochę już nam znani, bo będący na DSA już drugi rok, oraz tacy, którzy dopiero swoją przygodę zaczynają.

Szybko więc przeszliśmy do rzeczy. Kolacja, zawiązanie wspólnoty, poznanie się, słowo Moderatora, przedstawienie planu i spotkanie z Tym, dla którego to wszystko. Modlitwa i Namiot Spotkania. I misja – być tu i teraz. Zaangażować się, zachwycić tym, co przed wspólnotą, wziąć sobie do serca, że Pan Jezus stawia przed nami zadania – ale stawia je dlatego, że wie, że jesteśmy gotowi!

Od rana w sobotę mała bieganina. W głowach formacja i wyjazd na ślub naszej przyjaciółki, animatorki Agnieszki Gąciarz. Wszyscy, więc pełni radości i gotowości – by być pomocnym dla tych, co w Koszycach Wielkich będą świętować z Agą, ale także by nie uronić ani sekundy z czasu osobistej formacji. A więc misja sobotnia – Mniej narzekania, więcej błogosławieństwa realizowana już od rana! I kolejno później w poszczególnych punktach programu:

• Konferencji o modlitwie,
• Szkole śpiewu,
• Eucharystii
• Wolnym czasie ;)

Reszta dnia w tym samym tempie. Ale bardziej skoncentrowana na osobistym przeżyciu sesji:

• Godzina Miłosierdzia Bożego i Koronka do Bożego Miłosierdzia,
• Scrutatio,
• Grupy dzielenia,

I krótka przerwa na kolację i pogodny – by odpocząć, pobyć ze sobą, nabrać nowych sił.

Koniec dnia znów inny niż zawsze:

• Namiot Spotkania,
• Wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwa w ciszy.

Ważne, te momenty! Szczególnie spotkanie z Jezusem i słowa, które stają się naszym mottem: Kto nie umie milczeć przed Bogiem nie ma nic do powiedzenia światu!
Kończymy dzień więc w zupełnej ciszy.

Niedziela zobowiązuje nas do jeszcze jednej misji – Szukać woli Ojca! Zaczynamy od niezbędnika animatora. Podzieleni na grupy szukamy odpowiedzi na pytania o to, jakie cechy, postawy, narzędzia powinien posiadać dobry animator. Później ankieta – chcemy wiedzieć, co jest ważne dla nas, na co zwracać uwagę, co przygotować, jak prowadzić zajęcia. I na koniec – EUCHARYSTIA. W niej odnajdujemy pokój i pewność, ze wybraliśmy właściwie!

Efez to nasz dom. Ruch Światło-Życie to nasz świat.

I... Każdemu z nas powiększyła się rodzina – przynajmniej o kilkanaście osób ;)

Niech Bóg będzie uwielbiony!

Marta Wideł
Odpowiedzialna za Diakonię Formacji Diakonii