Betlejem w Efezie! Tak należałoby podsumować ostatni weekend w naszym Domu. To właśnie wtedy odbył się po raz 26. Raban do kwadratu, tym razem przyjmując formę Noworocznej Oazy Modlitwy.

W piątkowy wieczór nasz Dom Rekolekcyjny rozświetliły się we wszystkich oknach lampy i lampki świątecznych ozdób. W pokojach na korytarzach rozległ się gwar – słychać było powitania, rozmowy i pierwsze nuty podśpiewywanych pastorałek. Do Domu zjechało się 70 osób z całej diecezji. Młodsi i starsi. Ci, którzy do Efezu pierwszy raz zawitali i Ci, których śmiało możemy nazwać „stałymi bywalcami". Wszyscy w jednym celu – by razem, we wspólnocie i jeszcze klimacie świątecznym rozpocząć nowy - 2020 - rok.

Piątek standardowo rozpoczął się od zakwaterowania, zawiązania wspólnoty i celebrowanej Eucharystii. Był czas na rozpakowanie rzeczy, zajęcie miejsc i „pobycie ze sobą". Na spokojnie uczestnicy wchodzili w klimat oazowy dając sobie szansę na odpoczynek i modlitwę indywidualną. Chodziło oto, by ucieszyć się sobą i odkryć, głęboką prawdę, że „Gość w dom, to Bóg w dom", co w naszej sytuacji nabierało podwójnego znaczenia! Przyjmowaliśmy Boga w drugim człowieku – tego samego Boga, który jest z nami w Najświętszym Sakramencie w naszej Efezkiej kaplicy.

Sobota była dniem intensywny. Po modlitwie porannej młodzi otrzymali kolejne hasło dnia, które brzmiało: „Głośna noc", i które nawiązywało do przeżyć związanych z Bożym Narodzeniem i tradycjami okresu bożonarodzeniowego. Ten dzień miał być wielkim świętowaniem i mocnym wejściem formacyjnym w nowy rok. Wśród ważnych momentów, do przeżycia których uczestnicy zostali zaproszeni były:

• Spotkanie w grupach: młodzież dzieliła się przeżywaniem Świąt i odpowiadała sobie na pytanie kiedy jest Boże Narodzenie? Modlitwa, Słowo Boże oraz treści nawiązywały do słów Matki Teresy z Kalkuty i przypominały, że „Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać, jest Boże Narodzenie. (...) Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg pokochał innych przez ciebie, zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie".
• Warsztaty „Kolekcjonowanie nut" w ramach, których młodzież przygotowywała śpiew (schola).
• Warsztaty „Zaganianie liter" w ramach, których młodzież przygotowywała posługi podczas Mszy, które mogą wykonywać dziewczęta (komentarze, służba ładu).
• Warsztaty „Odbijanie nieba" w ramach, których młodzież przygotowywała posługę podczas sobotniej Eucharystii (służba liturgiczna).
• „Odwiedziny u Rodziny", czyli wspólne wyjście i kolędowanie ulicami Czchowa zakończone modlitwą o pokój na świecie w czchowskiej stajence betlejemskiej.

Popołudnie rozpoczęło się uroczystą Eucharystią, która zapoczątkowała Diecezjalne Kolędowanie Ruchu Światło-Życie, gdzie młodzi przejęli rolę gospodarzy, przygotowali Dom na gości i prowadzili śpiew oraz Agape. Tu zasługuje na uwagę moment dzielenia się opłatkiem, który odbył się według tradycji oazowej zapoczątkowanej przez ks. Franciszka Blachnickiego - założyciela Ruchu Światło-Życie. Jak pisał sam Blachnicki wygląda to następująco:

„Samo łamanie się opłatkiem nie odbywa się sposobem tradycyjnym (każdy łamie się z każdym, wypowiadając życzenia), ale w sposób lepiej wyrażający symbolikę opłatka jako znaku jedności i wspólnoty. Mianowicie: Każdy ma opłatek, podaje się go w koło z rąk do rąk, tyle razy ile jest uczestników (w ten sposób każdy ułamuje z opłatka każdego). Albo sposób uproszczony - przy większej ilości uczestników: jeden opłatek wędruje wokoło z rąk do rąk, każdy ułamuje z niego cząstkę w milczeniu. Sam symbol jest dostatecznie wymowny, nie wymaga dodatkowych słów".

W Efezie wybraliśmy wersję dłuższą. Rozpoczął Moderator Diecezjalny ks. Paweł Płatek, składając obecnym życzenia noworoczne i przekazując swój opłatek. I tak każdy każdemu podawał swój „kawałek chleba", przyjmując dar wspólnoty i jedności. W domu zapachniało chlebem i miłością!

Sobotni dzień zakończyło wieczorne czuwanie przy żłóbku z rozważaniem słowa Bożego i dziękczynnej modlitwie spontanicznej.

Ostatni dzień Noworocznej Oazy rozpoczęły modlitwy poranne i Eucharystia. Młodzi modlili się o pokój na świecie i za rodziny. Prosili o Boże błogosławieństwo dla Domu i Ruchu Światło-Życie. Później według hasła dnia: „Świąteczna Radość" przeżywali wspólnie „pogodne przedpołudnie", gdzie mieli czas na zabawy i tańce. Wszystko zakończyło spotkanie w grupach, podczas, którego młodzi podsumowywali miniony rok i złożyli noworoczne postanowienia. I Wam dedykujemy słowa ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, które towarzyszyły dzieleniu:

„Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy przezwyciężyć w sobie niechęci, ile zdołaliśmy przełamać ludzkiej złości i gniewu.
Tyle wart jest nasz rok, ile ludziom zdołaliśmy zaoszczędzić smutku, cierpień, przeciwności.
Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy okazać ludziom serca, bliskości, współczucia, dobroci i pociechy.
Tyle wart jest nasz rok, ile zdołaliśmy zapłacić dobrem za wyrządzane nam zło".

Noworoczna Oaza Modlitwy była czasem spotkania i świętowania. Wdzięczności wobec siebie, ale przede wszystkim wobec Pana Jezusa – bo to On jest największym Reżyserem tych wydarzeń.

Wkraczamy więc w Nowy Rok z jeszcze większym zapałem i kolejnymi – mam nadzieję – ciekawymi pomysłami.

Marta Wideł
Odpowiedzialna za Diakonię Formacji

Więcej zdjęć na stronach Tarnowskiego Gościa Niedzielnego oraz RDN Małopolska.