Niejako już tradycyjnie w dniach 29.04.- 03.05.2015 r. w Diecezjalnym Domu Rekolekcyjnych w Ciężkowicach odbyły się rekolekcje formacyjne dla rodzin Domowego Kościoła - Ruchu Światło - Życie - Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin I stopnia (ORAR).

 Oazę prowadził Moderator DK - Ks. Marek Mierzyński oraz - Alicja i Marek Machajowie. Uczestniczyło w niej: 25 małżeństw oraz 33 dzieci i 8 osób z Diakonii Wychowawczej. Małżonkowie z dziećmi przybyli z 8 diecezji: tarnowskiej, krakowskiej, rzeszowskiej, częstochowskiej, bielsko-żywieckiej, zielonogórsko-gorzowskiej, łomżyńskiej i łódzkiej.

Każdy dzień rozpoczynał się Jutrznią i Namiotem Spotkania. W czasie nabożeństw, katechez, konferencji omawiany był temat dnia. Wszystkie dni miały wyznaczony czas dla rodziny, kiedy to rodzinnie mogliśmy zwiedzać ciekawe okolice.

Temat dnia pierwszego brzmiał: " Światło-Życie". Co to jest chodzenie w świetle, a chodzenie w ciemności? Ciemność to chodzenie po omacku, to odwrócenie się od bliźniego. Naszą ciemnością jest zagubienie w świecie. Musimy usłyszeć głos Boga, abyśmy stanowili wspólnotę Dzieci Bożych. Chodzenie za światłem to prawdziwa miłość. Paschał - świeca symbol spalającego się dla nas Jezusa Chrystusa. Musimy odkrywać znaczenie światła w naszym życiu, aby przepełnić go wiarą, pozwolić by Jezus świecił w naszym życiu. Pogodny wieczór wraz z odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego zakończył dzień.

Dzień drugi - temat: "Nowy Człowiek" - odmieniony. W Jezusie Chrystusie otrzymujemy nowość życia. Na chrzcie otrzymujemy dary Ducha Świętego. Stajemy się Nowym Człowiekiem. Prośmy Boga naszych ojców, aby pomógł nam znaleźć w sobie Nowego Człowieka. Znaleźć dobry obraz Boga w sobie. Mnie nigdy nie wolno wybierać zła. Muszę chronić siebie a potem moich bliskich przed manipulacją wolności. Posiadamy siebie w dawaniu siebie. Żyć, ale nie używać. Tylko człowiek jest zdolny do uczynienia ofiary swego życia dla ratowania życia drugiego człowieka. Bóg jest miłością. Wzorem miłości jest Niepokalana Matka Maryja- miłość, która realizuje się w służbie. Moimi braćmi i siostrami są ci, którzy służą. Pogodny wieczór połączony z piękną lekcją historii przedstawioną przez Księdza Marcina - Dyrektora Domu Rekolekcyjnego ubranego w oryginalny mundur ułana oraz śpiewaniem pieśni patriotycznych do późnych godzin wieczornych przez wspólnotę rekolekcyjną.

W sobotę zgłębialiśmy temat: "Nowa Wspólnota- Kościół". Adoracja Przenajświętszego Sakramentu to budowanie Nowej Wspólnoty. Bez Boga nie ma wspólnoty. Trwanie we wspólnocie tylko dla korzystania dla siebie to egoizm. Siłą łączącą jest łaska Boga- prawdziwa wspólnota ludzi z Bogiem Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Wspólnota to nie idea, to rzeczywistość. Liturgia - źródło i szczyt życia Kościoła-wspólnoty, tu następuje budowanie żywego Kościoła w parafiach, to osobowe spotkanie z Chrystusem w Komunii Świętej. Wszyscy w kościele jesteśmy powołani do ewangelizacji, prowadzenia ludzi do wiary, głoszenia dobrej nowiny tym, którzy jej jeszcze nie słyszeli. To misja uczynić wszystkich ludzi uczestnikami zbawczego odkupienia. Wielką radością były dla nas odwiedziny zaprzyjaźnionych osób – Doroty i Piotra Roguszów, którzy są parą pilotującą krąg wiśnicki oraz Księdza Moderatora Diecezjalnego DK – Sylwestra Brzeżnego. W tym dniu przeżywaliśmy modlitwę małżonków przed Najświętszym Sakramentem z błogosławieństwem każdego małżeństwa oraz całonocne czuwanie-adoracja.

W niedzielę temat: "Nowa Kultura" - konsekwencja poprzednich znaków. Nowi ludzie, nowa wspólnota promieniują działając na kulturę wokół siebie. Dzisiejszy świat potrzebuje świadków-świadectw. Taka kultura ma wpływ na rzeczywistość na każdą sferę życia. Musimy interesować się, czego uczą się w szkołach nasze dzieci. Angażować się w politykę, szczególnie tę lokalną, aby móc wpływać na jakość naszego życia. Nie robić zakupów w niedziele i święta, dając w ten sposób świadectwo poszanowania przykazań Bożych. Uczciwie pracować budując dobrobyt naszej Ojczyzny. W tym dniu wszyscy uczestnicy rekolekcji podzielili się swoimi świadectwami. Agapą zakończyliśmy ostatni dzień rekolekcji.

Chwała Panu!
Alicja Marek Machajowie – para odpowiedzialna

OAZA REROLEKCYJNA ANIMATORÓW RODZIN I STOPNIA
29. 04.– 03.05.2015 r. Ciężkowice

„ Kiedy modlę się, Bóg we mnie oddycha" / Ojciec Święty Franciszek /

Pierwsze wspólne rekolekcje małżeńskie przeżyliśmy niedaleko naszej parafii Nowy Wiśnicz. Był to ORAR I stopnia w Domu Rekolekcyjnym w Ciężkowicach. Jesteśmy w Domowym Kościele od roku czyli jeszcze na etapie pilotowania. Postanowiliśmy przeżyć rekolekcje razem z rodzinami z naszego kręgu DK (jest ich pięć) oraz oczywiście z innymi, które podjęły ten dar uczestnictwa.

Modliliśmy się o owocny czas tych dni dla małżonków i ich rodzin. Były też obawy, jak dzieci odnajdą się w takiej atmosferze rozmodlenia i wyciszenia rodziców. Czy będzie się im podobało i czy nie będą nas rozpraszać na modlitwie, katechezach i konferencjach. I tutaj wielkie podziękowania za wzorową opiekę nad dziećmi, (a tej trzódki niemało...), dla Diakonii Wychowawczej z Dębna.

Pod natchnieniem Ducha Świętego ks. rekolekcjonista, para moderatorska, pary animatorskie wprowadziły nas w atmosferę skupienia i modlitwy. Zawiązanie wspólnoty uświadomiło nam wielką potrzebę przebywania wśród osób, które podobnie jak my postanowiły dążyć do świętości w jedności małżeńskiej. Przykładem wiary żywej i prawdziwej były świadectwa małżeństw. Dzielenie się życiem, doświadczeniami w DK, dla nas okazały się bardzo budujące. Utwierdziło nas to w przekonaniu, że droga ku Jezusowi dzięki DK może nie będzie łatwa, ale warto nią podążać. Uświadomiliśmy sobie, że w imię wiary w Jezusa Chrystusa gotowi jesteśmy podjąć tą pracę i zobowiązania.

Bardzo głębokim przeżyciem duchowym była modlitwa małżonków i adoracja Najświętszego Sakramentu. Świadomość obecności Pana Jezusa w naszym małżeństwie odkryła na nowo nierozerwalność i jedność męża i żony. Modliliśmy się wspólnie, a słowa tak łatwo wypływały z naszych ust uświęcone mocą Ducha Świętego, który wiemy, że działa (teraz to wiemy!).

Ten czas rekolekcji spędzony z Panem Jezusem, z rodziną, we wspólnocie nie był czasem straconym. Jesteśmy pełni ufności, że łaski, które wymodliliśmy zostaną nam udzielone. A naukę jaką wynieśliśmy będziemy starać się realizować w naszym życiu. Możemy powtórzyć za Jezusem: „Jeżeli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" / J 8;31-32 /

Katarzyna i Piotr