Pod takim hasłem w dniach 8-9 kwietnia 2016 r., przeżywaliśmy wiosenny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych, który odbył się tym razem w archidiecezji krakowskiej, w Czernej.
Na spotkanie z naszej diecezji pojechali przedstawiciele 4 diakonii, którym towarzyszył Moderator Diecezjalny Ksiądz Paweł Płatek:
- z Diakonii Formacji Diakonii: Karolina Rup, Marta Wideł
- z Diakonii Muzycznej: Tomasz Milówka
- z Diakonii Modlitwy: Piotr Milówka
- z Diakonii Domowego Kościoła: Beata i Andrzej Bernachowie

Piątkowy wieczór, jak to się już przyjęło w naszej filii, był poświęcony modlitwie. Po kolacji był czas na Namiot Spotkania, w którym uczestnicy mieli do wyboru dwa teksty: J 6, 16-21 lub Iz 61, 1-2, oraz nabożeństwo Drogi Światła. Takie przygotowanie duchowe stało się bardzo dobrym wstępem do sobotniego programu formacyjnego.

Główna część naszego spotkania rozpoczęła się modlitwą Jutrzni. W skierowanym do nas słowie Moderator filii Ks. Sławomir Sarek zwrócił uwagę na rzeczywistość miłosierdzia widzianego z perspektywy naszego zaangażowania. Zauważył, że musimy zastanowić się nad naszą postawą wobec najsłabszego. Każdy z nas powinien zadać sobie trzy ważne pytania:

• Jak traktujesz osoby, które nie mają nic (pamiętając, że „biedy" mogą być różne)?
• Co zrobiłeś, aby ten słaby, który jest obok Ciebie, mógł dalej iść (nie liczy się ten kto idzie na czele grupy – patrzeć należy na ostatniego, który idzie na samym końcu)?
• Czy dzielisz się z drugim człowiekiem swoimi dobrami (pamiętając, że „dobra" mogą być różne)?

Podsumowując ks. Sławomir zauważył, że miłosierdzie jest znakiem odpowiedzialności Boga za człowieka i niejednokrotnie Bóg przychodzi tam, gdzie jest słabość. Objawia tam swoją moc. I również takie rozumienie miłosierdzia miało towarzyszyć nam podczas tego DWDD.

Po modlitwie i śniadaniu, które zawsze jest bardzo twórcze, gdy spotykamy się z naszymi przyjaciółmi z filii;) przeszliśmy na kolejny punkt programu – zawiązanie wspólnoty. Ten czas też ma swój niezapomniany klimat – każdy podejmuje intencje, słychać szepty modlitwy równoczesnej, rozlega się piękny śpiew uwielbieniowy. To zawsze bardzo buduje.

Punktem wprowadzającym do całości spotkania była konferencja Księdza Krzysztofa Wąsa z archidiecezji krakowskiej. Podjął on próbę wyjaśnienia, czym jest miłosierdzie. To, co było bardzo uderzające w jego słowie to stwierdzenie, że „aby mieć poczucie Bożego Miłosierdzia należy go doświadczyć". I uwaga – znów skierowano do nas ważne pytanie:

- Czy można nie pytać człowieka czego potrzebuje, tylko dawać mu to, na co zasługuje?

I od razu usłyszeliśmy odpowiedź: PAN BÓG NIE PATRZY NA TO, NA CO ZASŁUGUJESZ, ALE WIDZI TO CZEGO POTRZEBUJESZ.

I my, w życiu codziennym powinniśmy kierować się właśnie takim postępowaniem, bowiem miłosiernym jest ten, kto okazuje i troskę i litość, daje z czegoś, co jest dla niego ważne, a nie z tego co mu zbywa. DZIELI SIĘ TYM, CO JEST DLA NIEGO CENNE. W swoim rozważaniu ks. Krzysztof omówił także z uczestnikami przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 25-37), wskazując w sposób bardzo obrazowy, jak należy rozumieć słowa Ewangelii i odczytywać ją dla własnego życia. Podsumowując całość zachęcił wszystkich członków diakonii specjalistycznych, aby odpowiedzią na doświadczenie Bożego miłosierdzia była gorliwość w zapalaniu innych do czynienia dobra i głoszenia miłości Bożej. Do tego działania potrzebujemy tylko jednej rzeczy – musimy chcieć. I kolejne pytania na sam koniec – które stały się cechą charakterystyczną naszego spotkania i które miały nam pokazać, że w miłosierdziu chodzi o coś więcej – brzmiało:

- Czy można nie żyć z Chrystusem? Czy można iść inną drogą?

Odpowiedzieć może sobie każdy z nas indywidualnie... Ale warto przytoczyć i tę, która została wypowiedziana podczas DWDD: Można.

I znów pytanie:

- Ale czy warto żyć inaczej niż z Chrystusem?

Odpowiedź: Nie. Nie warto nie żyć z Chrystusem.

Panel dopołudniowy zakończyła pierwsza część godziny odpowiedzialności, czyli spotkania w grupach diakonijnych.

Każda z nich miała za zadanie podsumować kilka ostatnich miesięcy pracy Ruchu skupiając się na tym, w jaki sposób w naszych diecezjach i diakoniach został podjęty obecny temat roku „W mocy Ducha Świętego" oraz wskazać konkretne działania i owoce tej pracy. Głowna część spotkania była poświęcona na przygotowanie do nowego roku formacyjnego poprzez dzielenie się, w jaki sposób chcemy przełożyć na nasze życie i działanie diakonii, w których posługujemy temat: „Miłosierni jak Ojciec", a także wskazać zadania dla siebie i dla naszych diakonii nawiązując do trzech postaw:

• wyznawać i głosić miłosiernego Ojca,
• błagać Boga o miłosierdzie nad światem,
• podejmować czyny miłosierdzia.

Takie spotkania są bardzo potrzebne. Pokazują niesłuchaną różnorodność zarówno w podejmowanych dziełach i inicjatywach, jak i w ludziach – każdy dając świadectwo życia blisko Jezusa wskazuje istotne dla niego elementy, które składają się w całość – JEDNOŚĆ.

Najważniejsze spotkanie tego dnia miało miejsce podczas Eucharystii, której przewodniczył ksiądz Marek Sędek, Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie. W wygłoszonym do nas słowie na początku zaznaczył, że najważniejszą biedą do zapobiegania we współczesnym świecie, która wpisuje się w dzieło miłosierdzia jest:

• brak nawrócenia,
• głód Słowa Bożego,
• głód Prawdy,
• głód Chrystusa.

Podejmując ten temat zaznaczył kilka istotnych elementów, o których jako odpowiedzialni powinniśmy pamiętać i które powinniśmy realizować, prosząc Boga o Ducha Świętego. Należą do nich:

• świadectwo w wymiarze chrystocentrycznym, szczególnie poprzez pracę diakonii ewangelizacji,
• świadczenie życiem: mamy być tam, gdzie nastąpiło zagubienie sensu życia, mamy przywracać do życia,
• podejmowanie i realizacja dzieła KWC,
• dzielenie się doświadczeniem „innego" stylu życia: pokazywać radość, sposób na spotkanie, sposób na rozwój – naszym zadaniem jest pokazywać, że mamy lekarstwo na choroby współczesnego świata poprzez pełen zaangażowanie w życie i działalność Kościoła,
• przyzywanie nieustannie Ducha Świętego.

To wszystko niezaprzeczalnie wpisuje się w nasz charyzmat!

Po Mszy Świętej przyszedł czas na chwilę odpoczynku, zwiedzanie i modlitwę w miejscu pięknym i z wielką historią, jakim jest klasztor Karmelitów w Czernej.

Miło spędzony czas stał się bezpośrednim wprowadzeniem w drugą część godziny odpowiedzialności, jakim było podsumowanie pracy w grupach i komunikaty z poszczególnych diecezji. Mnóstwo wniosków, ciekawe pomysły, zaproszenia na nowe inicjatywy i wydarzenia - to tylko niektóre z omawianych punktów. Można śmiało powiedzieć, że jeśli każda diakonia z naszej diecezji uczestnicząca w DWDD miałaby za zadanie przedstawić wnioski do swojej pracy – byłoby to ciekawe i inspirujące dla wszystkich członków naszego Ruchu.

Może warto to zrobić? ;)

Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych zakończyła modlitwa Nieszporami, które poprowadził ksiądz Michał Leśniak, Moderator Archidiecezji Krakowskiej. W wygłoszonym słowie podsumował cały temat spotkania, zadając na sam koniec pytanie każdemu z nas:

- Co Pan Bóg chce nam powiedzieć w Roku Miłosierdzia?

- Co dla nas osobiście znaczy: „być miłosiernym"?

Te pytania i ja zostawiam Wam. Każdy z nas niech spróbuje sobie na nie odpowiedzieć.

Podsumowując czas wiosennego DWDD warto zapamiętać zwłaszcza dwie sprawy:

1. Jako odpowiedzialni i członkowie diakonii specjalistycznych w naszej diecezji – zgodnie ze swoją specyfiką – powinniśmy podjąć refleksję, by czas Nadzwyczajnego Roku Jubileuszowego stał się okazją do naśladowania miłosiernego Ojca i przyzywania Ducha Świętego, bez którego nie jesteśmy w stanie być misjonarzami Bożego Miłosierdzia.
2. Skoro miłosiernym jest ten, kto dzieli się tym, co ma najcenniejszego, to naszym zadaniem jest dzielić się z innymi charyzmatem oazy. Dając innym to, co jest dla mnie ważne i co kocham, powinienem dzielić się Ruchem Światło-Życie.

To są zadania dla nas!

an. Marta Wideł
Odpowiedzialna za Diakonię Formacji Diakonii

Fot. Anna Kamińska

Wiecej zdjęć (autorstwa Karoliny Rup i Marty Wideł) znajdziemy TUTAJ