Drodzy
Księża Moderatorzy, Siostry zakonne, Alumni
Rodziny Domowego Kościoła,
Odpowiedzialni za Diakonie Ruchu,
Animatorzy i Uczestnicy,
nasi Dobrodzieje
oraz wszyscy, którym bliski jest Ruch Światło-Życie!

1. Podziękowanie Bogu i ludziom

Za nami wakacje, podczas których wielu z nas wzięło udział w rekolekcjach oazowych dla dzieci, młodzieży i rodzin. Po raz kolejny doświadczyliśmy wielkiej łaski Bożej, której owoce – jak wierzę – będą objawiać się w całym naszym dalszym życiu.

Za to dzieło, które dokonało się podczas tegorocznych wakacji składamy wielkie dziękczynienie Panu Bogu bogatemu w miłosierdzie!

Jesteśmy również wdzięczni tym, którzy wzięli na siebie odpowiedzialność za tegoroczne oazy i pełnili niełatwą służbę dla całej wspólnoty – począwszy od zapisów, załatwiania formalności przedoazowych, poprzez prowadzenie rekolekcji aż do podtrzymywania uczestników w drodze po oazie. Do podziękowań, które już usłyszeli, dołączam moją ogromną wdzięczność za dobro, które przez nich się dokonało. Wdzięczni jesteśmy także wszystkim naszym Dobrodziejom, zwłaszcza osobom, które zapewniły nam godne warunki życia na oazach – Dyrekcji oraz Pracownikom szkół, w których mieszkaliśmy, Osobom posługującym w kuchni i zaopatrzeniu, służbie zdrowia.

Szczególne podziękowania – za gościnność i codzienną życzliwość – składamy Księżom Proboszczom i Wikariuszom, Przełożonym domów rekolekcyjnych oraz Parafianom, pośród których mogliśmy przeżywać nasze rekolekcje.

Serdecznie dziękujemy naszym Pasterzom: Biskupowi Wiesławowi Lechowiczowi – za rozesłanie nas 21 czerwca na oazy, Biskupowi Stanisławowi Salaterskiemu – za obecność podczas Dnia Wspólnoty I turnusu w Czermnej i za przybycie 30 sierpnia do Szczepanowa na powakacyjny Diecezjalny Dzień Wspólnoty oraz Biskupowi Janowi Piotrowskiemu – za świętowanie z nami Dnia Wspólnoty II turnusu w Czermnej! Życzliwa obecność Księży Biskupów, skierowane do nas słowo i wspólna modlitwa są dla nas bardzo ważne!

Wyrazy wdzięczności kierujemy również do wszystkich osób, które za nas się modliły i nadal modlą, które ofiarują swoje cierpienie, prosząc o dobre i obfite owoce rekolekcji wakacyjnych. Należy tu wspomnieć także wielu ludzi dobrej woli, którzy wsparli materialnie całe oazy, czy poszczególne osoby, w tym także przekazujących 1% w rozliczeniu podatkowym. Szczególne słowa podziękowania kierujemy do naszego Biskupa Andrzeja Jeża, który w tym roku hojnie dofinansował oazy dzieci i młodzieży, przez co możliwa była znacząca obniżka ofiary składanej przez uczestników. Dziękujemy również Diecezjalnej Komisji Ekonomicznej za wsparcie każdej oazy. Niech Pan Bóg Miłosierny obficie wynagradza naszym dobroczyńcom w tym życiu i w życiu wiecznym!

2. „Historia magistra vitae"

Trwający jeszcze rok 2014 to czas ważnych dla nas rocznic, z których warto wspomnieć:

• 60-lecie pierwszej Oazy Dzieci Bożych w Bibieli k. Tarnowskich Gór (zorganizowane w dn. 19.07-01.08.1954 r. przez ks. F. Blachnickiego pierwsze rekolekcje dla ministrantów uważa się za początek ruchu oazowego)
• 50-lecie powstania Centrum Ruchu Światło-Życie w Krościenku nad Dunajcem (ośrodek powstał w zakupionym 07.11.1964 r. domu na Kopiej Górce i służy Ruchowi po dziś dzień)
• 45-lecie powstania naszego Ruchu, który początkowo nosił nazwę „Ruch Żywego Kościoła" (w roku 1969 ks. Blachnicki rozpoczął propagowanie idei „Żywego Kościoła" – rekolekcje wakacyjne i praca w ciągu roku miały dać uczestnikom przeżycie i doświadczenie Kościoła jako miejsca osobowego spotkania z Chrystusem w słowie i sakramencie oraz braterskiej wspólnocie)
• 35-lecie powstania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (w odpowiedzi na słowa Ojca świętego Jana Pawła II skierowane 23.10.1978 r. do Polaków: „Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu", ks. F. Blachnicki powrócił do idei zlikwidowanej przez władze komunistyczne Krucjaty Wstrzemięźliwości i ogłosił powstanie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, która oficjalnie została zainicjowana podczas spotkania z Papieżem w Nowym Targu, 08.06.1979 r.)

Zachęcam do poszerzenia wiedzy o tych wydarzeniach. Są częścią wielkiego dziedzictwa, z którego wyrastamy, a jeśli chcemy naprawdę iść drogą charyzmatu Światło-Życie, konieczne jest, aby coraz głębiej się w tym dziedzictwie zakorzeniać, poznawać go i przekazywać w formie nieskażonej tym ludziom, których Oaza wciąż przyciąga jako droga życia w radości Ewangelii. Pomocą w tym mogą być materiały zawarte w Teczce Roku, do sięgnięcia po które gorąco zachęcam.

W tym roku minie także 100 lat od męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny (02.08.1898 - 18.11.1914). Bł. Karolina jest świadkiem wiary nie tylko poprzez heroiczną obronę dziewczęcej czystości i niewinności, ale także poprzez głębokie życie modlitewne i zaangażowanie apostolskie w parafii. Była osobą subtelną i wrażliwą, obowiązkową i pracowitą, rozmodloną a równocześnie trzeźwo patrzącą na życie i zatroskaną o właściwą formację religijną rówieśników. Zwłaszcza dla ludzi świeckich jest wzorem harmonijnego łączenia głębokiego życia wiary i zaangażowania apostolskiego we własnym środowisku.

W „Liście pasterskim w związku z 100. rocznicą męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny" biskup tarnowski Andrzej Jeż napisał m.in.: Bł. Karolina jest bardzo potrzebna współczesnej młodzieży narażonej na kryzys moralności i kuszonej przez wszechobecną „kulturę" użycia i konsumpcji. (...) Bł. Karolina jest także bardzo potrzebna współczesnej rodzinie. (...) Rodzinny dom bł. Karoliny jest wzorem domowego Kościoła i przykładem wzajemnego obdarowywania się skarbem wiary.
Naśladujmy ten wzór poświęcenia siebie bez reszty dla spraw Bożych i zaangażowania dla dobra ludzi. Zachęcam, by bł. Karolina stała się „patronką" animatorów Ruchu, a jej rodzina przykładem budowania każdej wspólnoty małżeńskiej, każdego domu. Pielgrzymujmy do Zabawy, szczególnie tym roku jubileuszowym. Pomocny może być kalendarz Roku Bł. Karoliny, który znajdziemy na stronie: www.sanktuariumzabawa.pl.

3. Patrząc w przyszłość

Kolejne, opatrzone coraz większą liczbą, rocznice nie powinny napełniać nas nostalgią za tym, co minione, ani fałszywym poczuciem przemijania. Kilkadziesiąt tysięcy uczestników tegorocznych oaz i innych rekolekcji prowadzonych przez Ruch w Polsce i zagranicą, rozwój diakonii specjalistycznych wraz z ich niezliczonymi inicjatywami (czego mogliśmy doświadczyć choćby podczas ostatniej Kongregacji Odpowiedzialnych), skuteczne działanie narzędzi Ruchu (Stowarzyszenia DIAKONIA, Fundacji „Światło-Życie") oraz wiele innych znaków żywotności charyzmatu ΦΩΣΖΩΗ pokazuje nam jego niezmienną aktualność i potrzebę. Myślę, że dzieje się tak dzięki ludziom, którzy są świadomi, z jakich korzeni wyrastamy, ludzi, którzy głęboko przeżyli i przyswoili ten charyzmat i nie boją się poświęcić służąc nim Kościołowi i światu.
Chciałbym, aby także w naszej diecezji wzrastało grono takich ludzi, którzy – czasem z niemałym poświęceniem – przechodzą solidnie formację podstawową i angażują się w diakoniach specjalistycznych Ruchu. Bardzo jestem wdzięczny Odpowiedzialnym za poszczególne diakonie za comiesięczne spotkania formacyjne i podejmowane dzieła. Wspomnę tylko zainicjowane i rozwinięte w ostatnim roku: „Modlitwę za rekolekcje" i „Modlitwę za kleryka" Diakonii Modlitwy, „Raban do kwadratu – Oazy Modlitwy dla gimnazjum" Diakonii Formacji Diakonii, „Zbieramy nakrętki plastikowe na pomoc dla niepełnosprawnych dzieci z naszej diecezji" Diakonii Miłosierdzia. Te dzieła, wraz z prowadzonymi już wcześniej bardzo cieszą i zachęcam – zwłaszcza dorosłych, rodziny, do ukończenia fundamentu (formacji podstawowej) i odwagę do dalszego rozwoju w charyzmacie Światło-Życie. To, co się zatrzymuje, zaczyna się cofać, gnuśnieć i w dalszej perspektywie zanika.

Niech ożywia nas świadectwo naszych poprzedników. Znajdziemy je choćby w „Godzinach Taboru" ks. Franciszka Blachnickiego, „Proroku żywego Kościoła" ks. Adama Wodarczyka czy „Upili się młodym winem" Małgorzaty i Marka Nowickich. Warto, wręcz konieczne jest, by znać także dokumenty, które są wyrazem odczytania aktualnej świadomości Ruchu i jego współczesnych zadań. Należy tu wspomnieć choćby dokument „Charyzmat i duchowość Ruchu Światło-Zycie", przyjęty przez II Kongregację Diakonii Ruchu Światło-Życie 4 maja 2002 r., czy „Diakonia Ruchu Światło-Życie na rzecz odnowy parafii – wspólnoty wspólnot jako formy realizowania się Kościoła lokalnego – celem Planu Ad Christum Redemptorem 2", uchwalony w czasie VI Kongregacji Diakonii, 3 maja 2013 r. Znajdźmy je w internecie, na stronie oaza.pl, przestudiujmy, przemyślmy – i realizujmy wspólnie. Będzie to także doskonałe przygotowanie do przyszłorocznej 40. Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie, na którą serdecznie zapraszam zwłaszcza kapłanów, rodziny, dorosłych, animatorów Ruchu.

Rok 2015 przyniesie także 55 rocznicę likwidacji przez Służbę Bezpieczeństwa Centrum Krucjaty Wstrzemięźliwości i aresztowania Ks. Blachnickiego (czy dziś wspieram KWC?). Będzie to także rok 35. rocznicy przyjęcia przez Ruch programu tzw. Wielkiej Ewangelizacji Ad Christum Redemptorem (okazja do nowego entuzjazmu w ewangelizacji) i powstania Wspólnoty Kapłanów Chrystusa Sługi (zapraszamy do UKCHS moderatorów Ruchu i Opiekunów DK). Wspomnimy 30. rocznicę śmierci ks. Wojciecha Danielskiego, drugiego moderatora krajowego Ruchu i będziemy modlić się o rozeznanie Kościoła w kwestii procesu beatyfikacyjnego. Wreszcie, minie wtedy 15 lat odkąd Konferencja Episkopatu Polski powołała stowarzyszenie „Diakonia Ruchu Światło-Życie", w którym działa już blisko 2000 osób, w tym prawie 50 z naszej diecezji.

Wszystkie plany powierzamy Panu Bogu Miłosierdzia przez ręce Niepokalanej, Matki Kościoła. Oddajemy zarówno nasz coroczny rytm formacji, jak i nowe zamierzenia oraz wszystkie inicjatywy naszych diakonii. Będziemy chcieli odczytywać względem nich wolę Bożą, a realizując ją, wierzymy, że odczujemy na nowo radość Ewangelii – żywej, niezmiennej, fundamentalnej dla każdego człowieka i dla świata.

Do zobaczenia na drogach wspólnej diakonii Żywego Kościoła!

Boże, prowadź!

Ks. Paweł Płatek
Moderator Ruchu Światło-Życie
Diecezji Tarnowskiej