Drodzy Członkowie, Sympatycy
i Dobrodzieje Ruchu Światło-Życie
wszystkich grup wiekowych i stanów Kościoła!

U progu nowego roku formacyjnego stajemy pełni wdzięczności za wakacyjne rekolekcje formacyjne – pozwalające uczynić kolejny krok ku większemu zaangażowaniu w Kościół – i tematyczne – pomagające zgłębić jakiś szczegółowy aspekt życia wiary. Dziękujemy także za, umiejscowione centralnie w czasie wakacji, Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, które były wielkim Dniem Wspólnoty i dodatkową inspiracją dla podejmowanego przez nas tematu roku: „Miłosierni jak Ojciec". To hasło będzie towarzyszyć nam w miesiącach przygotowujących nas do wakacyjnych rekolekcji kolejnych stopni kroczenia ku dojrzałości chrześcijańskiej i podejmowania diakonii we wspólnocie Kościoła jako owocu prawidłowo przeżytej formacji.

Miłosierdzie Boże to otwarcie Miłości na stworzenie świata i człowieka – a po ludzkim upadku w grzech: Odkupienie nas wszystkich i uczynienie dziedzicami Królestwa Bożego. Trójca Święta to w najwyższym stopniu Rzeczywistość „posiadania siebie w dawaniu siebie" – to Miłość i dawanie miłości, dobra, łaski. Być miłosiernym jak Ojciec to także istota Ruchu Światło-Życie, którego celem jest wyjście z egoizmu starego człowieka i podjęcie współodpowiedzialności za Kościół poprzez permanentną, stałą formację i działanie w diakoniach specjalistycznych według danych nam przez Boga charyzmatów. Naucza Czcigodny sługa Boży: „W Ruchu nie może być biernych członków – którzy przychodzą na jakieś zebrania, czegoś tam słuchają i tak dalej. Bycie członkiem Ruchu jest równoznaczne z podjęciem diakonii. Ona może być różna, ale członka Ruchu musi cechować postawa aktywna, diakonijna – wraz z Ruchem, poprzez Ruch – w Kościele. W ten sposób formacja oazowa prowadzi do uformowania dojrzałych chrześcijan, bo dojrzałym chrześcijaninem i dojrzałym członkiem wspólnoty Kościoła jest ten, kto ma świadomość, że Kościół – to my, że ja jestem członkiem Kościoła, że ja odpowiadam za Kościół, przejmuję w nim pewną odpowiedzialność, pewne zadania" (Ks. F. Blachnicki, Oaza Rekolekcyjna Diakonii Ruchu Światło-Życie. Katechezy, Kraków 2013, s. 8).

Trzeba więc powiedzieć, iż w tym roku jesteśmy szczególnie wezwani, by zrozumieć i wypełnić prawdę, że być miłosiernym to odkryć w sobie dobro i dzielić się nim z innymi poprzez diakonię z Ruchem, poprzez Ruch – w Kościele! Do tego wezwany jest każdy człowiek idący drogą wskazaną przez Założyciela Ruchu Światło-Życie. Kapłan nie modli się, nie zgłębia Słowa Bożego i nie otrzymuje łaski sakramentalnej dla siebie tylko, ale dla wspólnoty, którą Bóg dał mu pod opiekę, małżonkowie nie przyjmują sakramentu dla zamknięcia się w dwuosobowym kręgu, ale dla otwarcia na potomstwo i dla świadectwa wobec dzieci, jak angażować się w budowanie wspólnoty Kościoła – dlatego Katechizm nazywa te rzeczywistości „sakramentami w służbie komunii"! Młody człowiek idący drogą formacji deuterokatechumenalnej również wzrasta do podjęcia posługi animatora lub współodpowiedzialności za diakonie specjalistyczne Ruchu, gdzie spodziewa się spotkać księży moderatorów i dorosłych – małżonków, osoby konsekrowane i bezżennych – świadków właściwie przeżytej formacji podstawowej, owocującej w ofiarnej diakonii.

Trzymamy w ręku kolejny „List od Efezjan". Widzimy w nim jakąś część odpowiedzi nas, członków Ruchu Światło-Życie z Oazy Wielkiej EFEZ, na Słowo Boże i dar miłosierdzia, której wielu z nas udziela przez swą piękną posługę podczas rekolekcji czy działań poszczególnych diakonii. Bardzo im za to świadectwo zrozumienia charyzmatu dziękuję!

Tym, którzy zatrzymali się w drodze formacji życzę, aby w zamieszczonych poniżej tekstach odnaleźli inspirację do – jak mówił papież Franciszek podczas ŚDM – „zejścia z kanapy": ukończenia formacji podstawowej i do zaangażowania w diakoniach specjalistycznych Ruchu! Tym zaś z nas, którzy trudzą się od lat w diakonii Ruchu, życzę odnowienia sił, umocnienia i radości w Duchu Świętym z tego, że idziemy drogą Miłosiernego Chrystusa Sługi!

Piszę te słowa z perspektywy naszego diecezjalnego Centrum Ruchu Światło-Życie EFEZ w Czchowie, które służy nam – i innym wspólnotom – od ponad roku. Jego istnienie odczytujemy jako łaskę Bożą i początek wypełnienia wizji Ojca, który w Liście z „Góry Karola" pisał, iż jedną ze spraw kluczowych i najważniejszych dla przyszłości i rozwoju Ruchu jest „faktyczne zrealizowanie i stworzenie modelu centrum Światło-Życie jako instytucji – narzędzia dla pielęgnowania charyzmatu Ruchu Światło-Życie oraz inspirowania i wspomagania procesu jego realizowania w Kościele, jego służby w Kościołach lokalnych" (Ks. F. Blachnicki, Charyzmat i wierność, Kraków 2012, s. 85-86).

Bardzo się cieszę, że od jesieni 2015 r. korzystamy z tego Domu, stopniowo go modernizujemy i upiększamy. Zakres prac zrealizowanych i planowanych opisujemy na stronie www.efez-oaza.pl, zaś większość rekolekcji oraz innych spotkań dokumentujemy na profilu społecznościowym: www.facebook.com/efez.oaza.

Przy tej okazji bardzo serdecznie dziękuję wszystkim, którzy swoją pracą i ofiarą pieniężną (złożoną jednorazowo czy składaną cyklicznie) włączają się w troskę o nasz wspólny Dom. A jest on naprawdę nasz, gdyż wyłącznym właścicielem jest stowarzyszenia Diakonia Ruchu Światło-Życie Diecezji Tarnowskiej, skupiająca osoby po formacji podstawowej, zaangażowane w diakoniach Ruchu – jest to wspólnota otwarta dla każdego, kto charyzmat oazowy traktuje jako swoją drogę do świętości i pragnie w nim i poprzez niego służyć dziełu zbawienia. Liczę na to, iż wzrastać będzie, zwłaszcza wśród dorosłych, świadomość odpowiedzialności za EFEZ, który jest widzialnym znakiem Bożego błogosławieństwa dla realizacji przez nas Planu Ad Christum Redemptorem 2. Włączmy się w ten sposób także gorliwie w wypełnienie słów życzeń Biskupa Tarnowskiego Andrzeja Jeża, wypowiedzialnych w homilii podczas poświęcenia kaplicy i całego EFEZU, dn. 16 grudnia 2015 r.

Zapraszam także do dalszej lektury naszego biuletynu. Znajdziemy w nim wprowadzenie do wydarzeń, będących inicjatywą samego Ruchu lub naszą odpowiedzią na wydarzenia ogólnokościelne. Zwróćmy uwagę na jakże bliski naszemu charyzmatowi List pasterski Episkopatu Polski w sprawie Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana i realizację jego przesłania. Odczytajmy znaczenie 30. rocznicy odejścia z tego świata Założyciela Ruchu. Odnajdźmy na nowo sens jego Listu z Fatimy już w kontekście 100-lecia objawień Matki Bożej. Poświęćmy czas na głębokie studium dokumentu Diakonia miejscem formacji i posługi w Ruchu Światło-Życie i poprzez Ruch Światło-Życie i podejmujmy/zintensyfikujmy jego realizację. Nie zapomnijmy także świętować: 2000-lecia urodzin św. Tymoteusza, pierwszego biskupa Efezu i 30-lecia beatyfikacji bł. Karoliny Kózki – wzoru dla każdego animatora Ruchu, dla każdego świeckiego w Kościele.

W rozpoczynającym się roku formacyjnym polecajmy w modlitwie wszystkie osoby niosące jakąś część odpowiedzialności za Ruch w diecezji, a także podejmujących diakonię. Są wśród nich: ks. Jan Mikulski, który na nowo będzie Moderatorem Diakonii Ewangelizacji, ks. Krzysztof Dyrlik – nowy Moderator Diakonii Muzycznej, p. Dorota i Piotr Rogusz, którzy będą pełnić obowiązki odpowiedzialnych za Diakonię Życia, ks. Janusz Urbaniak – nowy Moderator Ruchu Światło-Życie rejonu Limanowa oraz odpowiedzialni za rejony Domowego Kościoła: Halina i Krzysztof Olchawa z ks. Sylwestrem Brzeźnym (Limanowa), Małgorzata i Marek Borek (Nowy Sącz - Centrum), Agnieszka i Paweł Dziurawiec (Tarnów - Wschód).

Równocześnie nie zapomnijmy o wdzięczności przed Panem, z prośbą o Jego błogosławieństwo dla: ks. Mateusza Nowaka, który przez kilka lat opiekował się Diakonią Muzyczną, p. Elżbiety i Emila Gąsiorków, długoletnich Odpowiedzialnych za Diakonię Życia, ks. Szymona Pięka – wieloletniego Moderatora Ruchu Światło-Życie rejonu Brzesko, ks. Krzysztofa Czyżowskiego, kończącego posługę Moderatora Ruchu Światło-Życie rejonu Limanowa oraz przekazujących posługę Par Rejonowych DK: Marty i Jana Królik, Wiesławy i Sylwestra Mróz, Joanny i Pawła Wojnar. Bóg zapłać!

Módlmy się także – indywidulanie i podczas naszych spotkań:

Prosimy Cię, Boże, Miłosierny Ojcze, aby wspólnoty Ruchu Światło-Życie: oazy dzieci, młodzieży i dorosłych, rodzin powstały i rozwijały się w każdej parafii naszej diecezji, a księża proboszczowie i wikariusze, poznawszy wartość charyzmatu Ruchu, byli gorliwymi moderatorami tych wspólnot, dla ożywienia i wzrostu wiary wszystkich parafian!

Prosimy Cię, Boże, Miłosierny Ojcze, aby nasz Dom Rekolekcyjny EFEZ w Czchowie i Dom Rekolekcyjny w Szczawnicy były otoczone troską całej diecezjalnej wspólnoty Ruchu i stawały się miejscami formacji ku dojrzałości chrześcijańskiej i diakonii dla wielu Oazowiczów: od dzieci do dorosłych, a także dla wszystkich, którzy tam będą chcieli słuchać Pana, wzrastać w mocy Ducha Świętego i uczyć się postawy miłosierdzia!

Prosimy Cię, Boże, Miłosierny Ojcze, aby jak najobfitsze owoce przyniósł Akt Przyjęcia Jezusa za Króla i Pana przez Polskę oraz ponawianie przez nas Aktu Oddania Ruchu Światło-Życie Niepokalanej Matce Kościoła w duchu „Listu z Fatimy" i Aktu Zawierzenia Ruchu Światło-Życie Diecezji Tarnowskiej Bożemu Miłosierdziu!

Prosimy także już dziś, aby planowany V Synod Diecezji Tarnowskiej, przyczynił się do odnowienia duszpasterstwa i wzmożenia apostolstwa nas wszystkich dla pełnego urzeczywistnienia na tej ziemi Żywego Kościoła.

Niepokalana, Matko Boża Wniebowzięta z Efezu, módl się za nami!

Święty Tymoteuszu, pierwszy biskupie Efezu, módl się za nami!

Błogosławiona Karolino, módl się za nami!

Czcigodny Sługo Boży, księże Franciszku Blachnicki, wstawiaj się za nami!

Ks. Paweł Płatek
Moderator Ruchu Światło-Życie
Diecezji Tarnowskiej

"List od Efezjan" można otrzymać w naszym Biurze w Kurii Diecezjalnej (pok. 2.11 lub 2.9),
składając ofiarę 10 zł.