Błąd krytyczny rozszerzenia [sigplus]: Dla folderu galerii obrazów Rejony/Nowy_Sacz/2015/UBODZY_SKARBEM_KOSCIOLA/galeria oczekiwana jest względna ścieżka do folderu startowego określonego w konfiguracji rozszerzenia w zapleczu systemu Joomla!.

Dnia 15 marca 2015 roku w Starym Sączu w ośrodku "OPOKA" odbył się Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie, w którym uczestniczyły dwa rejony Domowego Kościoła: Nowy Sącz-Centrum i Nowy Sącz-Wschód. Motywem przewodnim tego dnia było hasło: „Kochać ubogich ”. Po zawiązaniu wspólnoty ks. Andrzej Kmiecik w swojej konferencji przybliżył nam temat, ukazując jakie powinno być podejście chrześcijanina do najbardziej potrzebujących.

Po mądrym, ale jednak teoretycznym wystąpieniu Księdza Moderatora, nastąpiły konkretne świadectwa. Franiu opowiadał w jaki sposób, już jako emeryt, dzieli się z innymi swoim doświadczeniem, pomocą i wiedzą z wcześniejszej pracy. Organizując kursy dla wychowawców i kierowników kolonii, wyjazdy dla dzieci z rodzin ubogich Franiu wraz ze swoją żoną dzieli się tym co potrafi, realizując w ten sposób swoje powołanie do miłowania Chrystusa w ubogich. Dorota pracuje w szkole z dziećmi i młodzieżą niepełnosprawną. Okazuje się jednak, że ci niepełnosprawni, pomimo swoich ograniczeń i różnych dysfunkcji, nie użalają się nad swoim losem ale sami odwiedzają kilka razy w roku Dom Pomocy Społecznej dzieląc się upominkami i radością z ludźmi starszymi i niedołężnymi. „Człowiek nigdy nie jest tak bogaty, aby niczego nie potrzebował, ani tak biedny, by nie miał się czym dzielić z innymi".

Po poruszających świadectwach rozpoczęliśmy pracę w 8 grupach, gdzie zastanawialiśmy się między innymi nad tym: Z jakimi wymiarami ubóstwa spotykamy się w naszym codziennym życiu? Jak możemy zaradzić ubóstwu i biedzie w naszych środowiskach? Co to znaczy, że „ubodzy są skarbem dla Kościoła"? Jak my przeżywamy swoje ubóstwo i na ile potrafimy przyjmować pomoc od innych?

Najlepszym komentarzem do powiedzenia, że „Ubodzy są skarbem dla Kościoła" są słowa piosenki wielkiego Bułata Okudżawy, a mianowicie: „puść hojnych między żebraków, niech się poczują lżej ". Bard nie rozstrzyga kto ma się poczuć lżej. Prawdopodobnie i jedni i drudzy. Ubodzy są dla nas zawsze szansą wyrwania się z egoizmu. Miłość polega na wymianie darów. Szeroko rozumiani UBODZY nam to umożliwiają. Tak więc: „Człowiek nie jest wielki przez to, co posiada, ani nawet przez to kim jest, ale jest wielki przede wszystkim przez to, czym dzieli się z innymi."

Po spotkaniach w grupach udaliśmy się do kaplicy na Namiot Spotkania, gdzie rozważaliśmy fragment J15,5-12 rozmyślając o tym, co to znaczy trwać w Chrystusie? To od Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie próbowaliśmy uczyć się prawdziwego u/Bóstwa...

W czasie Eucharystii doświadczaliśmy w jaki sposób Chrystus pomaga nam ubogim i biednym grzesznikom. Eucharystia to jednak najlepsza Szkoła Miłości. Doświadczając delikatnej Bożej Miłości łatwiej nam będzie na co dzień kochać Jezusa w osobach potrzebujących... Nasze uczestnictwo we Mszy Świętej nie kończy się tylko na przyjęciu Chrystusa w komunii św. Przedłużeniem tego wydarzenia powinno być nasze zjednoczenie z innymi ludźmi - w tym z potrzebującymi - w ciągu całego tygodnia naszego życia. Jakże trudno dostrzegać nam Chrystusa w ubogich...

Po Eucharystii była Agapa, jako dopełnienie radości ze spotkania z Bogiem i braćmi w Chrystusie. W czasie obfitego posiłku próbowaliśmy patrzeć sobie w oczy, zauważać potrzeby innych i uczyć się wrażliwości. Były rozmowy, śpiewy i radość z bycia Wspólnotą. W atmosferze wyciszenia, radości i modlitwy zrozumieliśmy, że: „Miarą wielkości człowieka jest jego relacja (stosunek) do najsłabszych". Ilość uczestników Dnia Wspólnoty (ok. 150 osób) przekonuje nas coraz bardziej o potrzebie takich integracji i chęci przeżywania poczucia jedności. Następny Dzień Wspólnoty odbędzie się w czerwcu w Mielcu, gdzie będziemy świętować 30-lecie Ruchu DK. Już teraz serdecznie wszystkich zapraszamy!

Opracował:
Jerzy Talar

{gallery}Rejony/Nowy_Sacz/2015/UBODZY_SKARBEM_KOSCIOLA/galeria/{/gallery}