„A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany" (Rz 5,5).
Tymi słowami rozpoczęliśmy III sesję Szkoły Animatora – sesję, jak się już okazało w piątek - wyjątkową pod wieloma względami: pełną radości, wzajemnego zrozumienia, otwartości na działanie Boże i dziwnych przygód, które jeszcze mocniej nas ze sobą związały :)

EFEZ, jak zawsze czekał na nas w piątkowe popołudnie – przygotowany, rozświetlony, pełen Animatorów, którzy z każdego okna wyglądali, czy nadjeżdżamy ;)

I choć tym razem zgotował nam niespodziankę, na którą nie byliśmy przygotowani, radości i śmiechu było pod dostatkiem ;)

Naszą sesję rozpoczęliśmy kolacją i zawiązaniem wspólnoty. Nie łatwe zadanie mieliśmy przed sobą, bowiem temat Ducha Świętego bezwzględnie łączył się z Jego charyzmatami – a więc i tym, co my od Niego otrzymujemy: wszystkimi darami i talentami. I tak przyszło nam w ciszy pomyśleć i wypisać nasze talenty, które w różnych momentach służą nam i osobom z naszego środowiska, a także te, które mogą służyć naszej oazowej wspólnocie. Byliśmy z jednej strony zaskoczeni, a z drugiej zmobilizowani, by popracować trochę nad sobą – zastanowić się, co mogę zaoferować innym, w czym jestem dobry, co może pomóc innym. W niektórych przypadkach było to bardzo odkrywcze i nowe spojrzenie na samego siebie! Nasze gotowe formularze miały towarzyszyć nam do niedzieli – dany czas miał nas mobilizować, by jeszcze bardziej się sobie przyjrzeć i w niedzielę podzielić odkrytymi darami. Ale o tym później ;)

Czas piątkowy zakończyła Eucharystia, która po raz kolejny pozwoliła nam we wspólnocie zaczerpnąć siły do stawania się Nowym Człowiekiem, a skierowane słowo Moderatora sesji – ks. Pawła wprowadziło w jeszcze głębsze zrozumienie III Drogowskazu ku dojrzałości chrześcijańskiej.

Sobotę, jak zawsze rozpoczęliśmy w naszej kaplicy na modlitwie, aby chwilę później rozpocząć pracę. I tak na początek w konferencji ABC formacji skupiliśmy się nad charyzmatem Ruchu Światło-Życie. Jako inspirację w poznaniu niełatwego tematu postawiliśmy sobie słowa samego założyciela Ruchu Światło-Życie ks. Franciszka Blachnickiego. Bowiem on, już w roku 1979 podczas referatu wygłoszonego na IV KKO w Kalwarii Zebrzydowskiej powiedział: „Jest to sprawa ogromnie ważna, aby członkowie ruchu mieli głębszą świadomość jego charyzmatu i umieli dać o nim świadectwo". Wtedy już ks. Blachnicki uczulał, jak ważne jest, abyśmy mieli świadomość, że charyzmat, aby był dobrze przekazywany musi być nieustająco poznawany - tylko wtedy w sposób jasny i zwięzły będziemy umieli przekazywać innym jego istotę. W duchu odpowiedzialności podeszliśmy do sprawy bardzo poważnie i poznaliśmy 10 wielkich Charyzmatów Ruchu Światło-Życie, omówiliśmy źródła inspiracji charyzmatu, które zawierają się:

• w symbolu fos-dzoe,
• w II Soborze Watykańskim,
• w idei chrystocentrycznej diakonii.
• w idei maryjnej.

W ramach konferencji spojrzeliśmy również na charyzmat Ruchu w świetle biblijnej klasyfikacji, dzieląc go na: charyzmat spotkania i charyzmat diakonii, a na koniec omówiliśmy cele Ruchu Światło-Życie w wymiarze osobowym (pomoc człowiekowi w osiągnięciu dojrzałej wiary) oraz wspólnotowym (wizji parafii jako „wspólnoty wspólnot" i przygotowaniu młodzieży oraz dorosłych do posługi na rzecz parafii). Mimo wielu treści, po omówieniu tematu mamy gorące przekonanie, że jesteśmy o krok bliżej, by w pełni z tego charyzmatu zaczerpnąć.

Zaraz po konferencji udaliśmy się na spotkanie w grupach z animatorem, gdzie naszym zadaniem było uświadomienie sobie obecności Ducha Świętego oraz roli, jaką odgrywa On w naszym życiu. Podczas rozmowy ewangelicznej pozostaliśmy w kategoriach biblijnych, aby przybliżyć sobie wzajemnie tajemnicę Ducha Świętego. Stanęliśmy przed prawdą, że On przychodzi z zewnątrz do naszej osoby i działając w jej wnętrzu wyzwala również procesy uzdrawiające, ożywiające (por. tekst Sekwencji do Ducha Świętego: „Przybądź Duchu Święty"). Duch Święty jest w nas, możemy się do Niego modlić; mimo to nie powstaje ja-ty relacja między osobą naszą a osobą Ducha Świętego. Duch Święty raczej uzdalnia i aktywizuje od wewnątrz nasze „ja", aby weszło w relację ja-ty do Chrystusa, a przez Chrystusa do Ojca. Dlatego mówi święty Paweł: „Otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze»!" (Rz 8,15). A w innym miejscu mówi Apostoł: „Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego «Panem jest Jezus»" (1 Kor 12,3).

Powyższy sposób działania Ducha Świętego wyraża także pojęcie i obraz napełnienia Duchem Świętym, „wylania" bądź „rozlania" Ducha Świętego oraz obraz wody żywej tryskającej w nas. Przedstawioną, biblijną wizję działania Ducha Świętego miało przekazać uczestnikom formacji deuterokatechumenalnej właśnie to spotkanie. Pierwsza część przybliżała uczestniczącym w niej zrozumienie istoty Ducha Świętego oraz Jego misji w ekonomii zbawienia. Druga zaś ukazała owoce działania Ducha Świętego w nas, czyli „Życie w Duchu". Po formacji dwóch pierwszych kroków skoncentrowanej wokół tematów „Jezus Chrystus" i „Niepokalana" i po poznaniu, jaka powinna być nasza relacja do Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela, chcieliśmy w formacji trzeciego kroku poznać właściwego Sprawcę nowego życia w nas, tego życia, które polega na osobistym przyjęciu Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Głęboko wierzymy, że się nam to udało!

Ostatnim elementem pracy w panelu przedpołudniowym były warsztaty metod aktywizujących, które podzielone na wykład i pracę w grupach ze wspólnym podsumowaniem po raz kolejny ubogaciły nasz osobiste przygotowanie do prowadzenia spotkań w grupie. Nie są nam już więc obce takie metody jak: „Dylemat moralny", „Giełda definicji", „Kapsuła czasu", „Mapa myśli", czy też „List". Wiemy też jak „Czmychnąć do kąta" i jak zrobić „Kuferek" ;)

Po intensywnej pracy przyszedł czas na odpoczynek. W ruch poszły łyżki i widelce na obiedzie, a później aromatyczne kawy, puzzle i piłkarzyki. Każdy odpoczywał w taki sposób, jaki najbardziej lubi :)

Po przerwie rozpoczęliśmy Godziną Miłosierdzia, Koronką do Miłosierdzia Bożego z Aktem zawierzenia Ruchu Światło-Życie diecezji tarnowskiej Bożemu Miłosierdziu i Namiotem Spotkania popołudniowy panel zajęć. Po modlitwie spotkaliśmy się na kolejnym punkcie programu jakim była konferencja wspólnoty łącząca się z wcześniejszymi wykładami. Dotyczyła ona ewangelizacji – pierwszego etapu formacyjnego w Ruchu Światło-Życie. Na samym początku zdefiniowaliśmy sobie to pojęcie, a następnie poznaliśmy dokument programowy dla Ruchu Światło-Życie ogłoszony w roku 1972 Ordo Initiationis Christianae Adultorum (OICA) (Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych), na których to ks. Blachnicki oparł cały system formacyjny w oazie. Mając tę wiedzę poznaliśmy cele i etapy ewangelizacyjne, które wnikliwie scharakteryzowaliśmy, zwracając szczególnie uwagę na preewangelizację, ewangelizację właściwą, postewangelizację i włączenie do deuterokatechumenatu.Na sam koniec omówiliśmy plan wielkiej ewangelizacji Ad Christum Redemptorem i Ad Christum Redemptorem 2. Już teraz możemy wszystkim Wam powiedzieć – niesamowite bogactwo jest w Ruchu – zarówno treści, formacji , jak i metody pracy! Korzystajcie z tego!

Punktem centralnym dnia była – jak zawsze Eucharystia. Zarówno jej przygotowanie, Słowo Boże i słowo skierowane do nas przez księdza Pawła sprawiło, że każdy bardzo osobiście odczuł obecność Pana Boga. Msza Święta przeżywana we wspólnocie tych, którzy szczególnie odpowiadają na wezwania Chrystusa zawsze jest doświadczeniem pięknym i pełnym miłości. Dla nas było piękne – bez pośpiechu, w skupieniu, śpiewie pieśni, wypowiadanych modlitwach, dbałych gestach, złożonych rękach – wreszcie przyjęciu Jezusa – byciu żywym Tabernakulum dla Niego.

Ostatnie chwile soboty jak zawsze były świętowaniem wspólnoty oraz modlitwą. Podczas „pogodnego wieczoru" nasi animatorzy i tym razem nie zawiedli. Przygotowali dla nas zabawę w familiadę i zapewniamy Was, że bawiliśmy się wyśmienicie – zresztą nie tylko my ;) Zobaczcie zdjęcia naszych rozbawionych animatorów ;)

Po chwili przerwy spotkaliśmy się w kaplicy, by prosić Pana, by dał nam swojego Ducha. I dał nam Go... Duch Święty był przy nas. Wraz z Bogiem Ojcem i Jego Synem przywoływał nas do siebie. Mówił do nas. I dał nam pewność, że codziennie będzie dawał nam natchnienia, podsyłał nam pomysły – jak żyć. Obiecał codziennie udzielać nam daru mądrości, rozumu, rady, daru męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Zapewnił nas, że codziennie przemawia do Ciebie w ciszy naszych serc. Ma pomysł na nasze życie. Potrzeba tylko z naszej strony: otwartości i zaufania.

Niedzielę rozpoczęliśmy modlitwą Jutrzni i spotkaniem w grupach z animatorami. Tematem przewodnim naszego dzielenia się były właśnie te dary i talenty, które w piątek zapisywaliśmy na przygotowanych formularzach. Po tym spotkaniu jesteśmy głęboko przekonani, że charyzmat jest nam dany po to, aby go wykorzystywać, przede wszystkim we wspólnocie. Dlatego bardzo ważne jest, abyśmy starali się nieustannie odkrywać w sobie te dary i talenty, które otrzymaliśmy od Pana Boga. Dla wspólnoty będzie dobre, jeżeli będziemy je znali i później będziemy potrafili korzystać z nich zgodnie z ich przeznaczeniem. W ten sposób będziemy ubogacać siebie nawzajem.

Na koniec naszej sesji spotkaliśmy się na punkcie programu o nazwie dobrze nam znanej z oaz „Szkoła życia", ale w bardzo nietypowej i dla nas wspaniałej formie. Zajęcia te poprowadził nasz Moderator Diecezjalny ks. Paweł Płatek i polegały one na zadawaniu księdzu ważnych, czasem nas nurtujących pytań: o wiarę, relacje międzyludzkie, problemy społeczne i inne. To bardzo ubogacające i pouczające spotkanie. Cieszymy się, że ten punkt wchodzi na stałe w program naszej formacji.

Całą sesję Szkoły Animatora zakończyliśmy dziękczynną Eucharystią – za całe dobro, które jest również naszym udziałem.

Bogu niech będą dzięki, że mogliśmy stać się częścią tej właśnie wspólnoty i tej sesji!

Bogu niech będą dzięki za posługę naszej diakonii!

I wielkie dzięki niech wybrzmią wobec tych, dzięki którym mogliśmy przeżyć to spotkanie – naszym rodzicom, przyjaciołom, księżom z parafii!

Formacja na Szkole Animatora jest naszą drogą, którą chcemy iść!

Idąc chcemy głosić, że Jezus jest naszym Panem!

Uczestnicy Szkoły Animatora I roku :)

Do oglądnięcia zdjęć zapraszamy na fanpage EFEZU → TUTAJ