Zupełnie nietypowo, zupełnie inaczej. Na pewno z ogromnym entuzjazmem, ciekawością i zapałem rozpoczęła się nasza VIII sesja Szkoły Animatora. Tematem przewodnim całego spotkania było „Świadectwo", które we wspaniały sposób wpisało się w przeżywany przez naszą wspólnotę czas – Szkoły Animatora i 41. Kongregacji Odpowiedzialnych na Jasnej Górze.

Nasze pielgrzymowanie rozpoczęliśmy w piątek przyjazdem do EFEZU. Był to nasz pierwszy etap, który szczególnie ukierunkowaliśmy na modlitwę. Stojąc pod Krzyżem Chrystusa przeżyliśmy Drogę Krzyżową – tę samą, którą w piątek 28 lutego 1997 roku przeżywali uczestnicy 22. Kongregacji Odpowiedzialnych na Jasnej Górze. Taka sentymentalna modlitwa pozwoliła nam z jednej strony wsłuchać się w słowa Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego, a z drugiej strony głęboko przeżyć rozważanie męki i śmierci Pana Jezusa.

Szczególnie mocno utkwiły w nas słowa Założyciela Ruchu Światło-Życie, który w jednej z konferencji głoszonych do Kapłanów powiedział: (...) Po to Chrystus umarł, żeby nas zgromadzić w jedno, żeby odnowić zniszczoną przez grzech wspólnotę ludzi między sobą. (...) Nie ma dla nas innej drogi wiodącej do zjednoczenia, do wspólnoty, niż droga przez Chrystusa, przez Jego śmierć zbawczą i przez Jego zmartwychwstanie. Chrystus przez swoją śmierć na Krzyżu usunął przeszkodę do jedności, do naszego zjednoczenia. Tą przeszkodą jest grzech. (...) Chrystus daje siebie, a równocześnie daje swojego Ducha, żebyśmy stali się zdolni do przyjęcia Go we wzajemnym dawaniu siebie. (...) Na bazie tego, co On, Chrystus, dokonał musimy dalej podejmować wysiłek ku pełnej jedności. Przezwyciężać wszystko, co nas jeszcze rozdziela, co stawia bariery, granice, bo wezwani zostaliśmy do jedności. A jedność jest konsekwencją miłości.

Skupienie i rozmodlenie, które nam cały wieczór towarzyszyło przenieśliśmy zaraz po Drodze Krzyżowej na Eucharystię - w której szczególnie modliliśmy się za uczestników Kongregacji - i modlitwę osobistą, która zakończyła dzień.

W sobotę, we wczesnych godzinach porannych udaliśmy się do Częstochowy, by od samego początku uczestniczyć w programie KO. Z ogromną radością i z wielkimi oczekiwaniami rozpoczęliśmy wspólną modlitwę Jutrzni w auli. O. Kordeckiego na Jasnej Górze. Następnie uczestniczyliśmy w zawiązaniu wspólnoty, otwarciu Kongregacji i wprowadzeniu do całego tematu: „Miłosierni jak Ojciec". Następnie wsłuchaliśmy się w konferencje przewidziane podczas pierwszego panelu.

Na początek swoje wystąpienie miał dr hab. Krzysztof Mielcarek, który w konferencji „Miłosierni jak Ojciec – Łukaszowy klucz do błogosławieństwa o miłosierdziu" przedstawił ujęcie miłosierdzia w poszczególnych Ewangeliach. Zwrócił naszą uwagę na bardzo istotne sprawy:

• Hasło „Miłosierny jak Ojciec" dotyczy odbudowania dobrych więzi z Bogiem,
• Miłosierdzie z jednej strony dotyczy działania człowieka – miłosierdzie bowiem wymaga akcji człowieka, a z drugiej strony jest ściśle powiązane z działaniem Boga.
• Boże Miłosierdzie pokazywane z perspektywy Ewangelii to miłosierdzie ukazane z perspektywy Bożej: to zarówno akt łaski Bożej jak i atrybut Boga.
• Miłosierdzie pokazane w trzeciej Ewangelii (Ewangelii wg Łukasza) na podstawie kantyku Maryi i kantyku Zachariasza to miłosierdzie nazywane serdeczną litością, miłością miłosierną" eleos" i „eleeõ", które ostatecznie objawia się w Jezusie Chrystusie. Istotę miłosierdzia akcentuje życie Jezusa.

Następny wykład dotyczył już „kultu miłosierdzia Bożego na tle praktyki pokutnej Kościoła" i został wygłoszony przez Ks. dra Jana Konarskiego. W pamięć szczególnie zapadły nas słowa, które podkreślały, iż:

• Każde zjednoczenie w Chrystusie pokazuje potęgę Bożą i moc miłosierdzia i przebaczenia.
• Trzeba nam uczyć się przebaczenia jako podstawowej i głównej zasady wprowadzania w swoje życie miłosierdzia Bożego.
• Musimy pamiętać, że zderzenie się ze złem można przeżywać w zupełnym spokoju, gdy ma się w sobie pokój i odczuwa się Boże miłosierdzie.
• Oba wykłady pozwoliły nam jeszcze mocniej wejść w tematykę Kongregacji.

Zmieniając trochę temat, a właściwie wpisując miłosierdzie w wymiar bardziej młodzieżowy wysłuchaliśmy komunikatów przed ŚDM, które przekazali nam ks. Grzegorz Suchodolski i Dorota Meriem Abdelmoula. Ten temat jesz szczególnie ważny dla nas – każda nowa, dodatkowa informacja pozwala nam jeszcze lepiej przygotować się do przyjęcia pielgrzymów w naszej diecezji i spotkania z Ojcem Świętym Franciszkiem.

Ostatni wykład, zamykający nasz dopołudniowy panel, należał do ks. Grzegorza Krysztofika i dotyczył „Odnowienia przymierza chrzcielnego w Wigilię Paschalną". Ks. Grzegorz nie tylko zwrócił nam uwagę na wymiar i piękno całego Triduum Paschalnego, ale podkreślił, że:

• Wszystkie wydarzenia roku liturgicznego musimy widzieć w całości.
• Musimy zdawać siebie sprawę, że Chrystus umarł, jest i był nie dla siebie, ale dla nas. On wszedł w naszą śmierć. On oddał życie za nas i dla nas.
• Pascha Chrystusa to Jego śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie i ta Pascha prowadzi nas właśnie do odnowienia chrztu – zanurzenia się w śmierci Chrystusa. Wejście w chrzest to jest właśnie zanurzenie się w śmierci Chrystusa – śmierci, która daje życie – Zmartwychwstanie. I dzięki otrzymanemu chrztowi jesteśmy na wieki włączeni w śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa.
• W tym kontekście hasło „Miłosierni jak Ojciec" mówi nam o Bogu, który pokazuje swoje miłosierdzie, dając nam Chrystusa. To jest największy dar miłosierdzia!
• Jak my mamy pokazać miłosierdzie? Dając innym Chrystusa!

Te ostatnie słowa zakończyły pierwszy panel naszego sobotniego spotkania. Udaliśmy się więc na przerwę i wspólny obiad. Ważnym momentem również dla nas jako wspólnoty Animatorów są chwile, które możemy razem spędzić – pozwalają nam wymieniać się przemyśleniami, dzielić spostrzeżeniami, wzajemnie o siebie troszczyć.

W takiej oto atmosferze uczestniczyliśmy w Eucharystii, która rozpoczynała drugi etap naszego uczestnictwa w KO. Mszy przewodniczył Ksiądz Biskup Adam Wodarczyk – poprzedni Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie. Bardzo nas ucieszyła wspólnie sprawowana ofiara Mszy Świętej, bowiem nasze pierwsze kroki w oazie stawialiśmy właśnie z Księdzem Biskupem – jego słowem, zachętą do formacji, tłumaczeniem charyzmatu, doświadczeniem wspólnych spotkań. W tym kontekście z ogromną uwagą wysłuchaliśmy słów kazania skierowanego do uczestników 41. Kongregacji Odpowiedzialnych. Ksiądz Biskup Adam zwrócił naszą uwagę na Ewangelię o Synu Marnotrawnym, która przekazuje prawdę o Bogu i Jego wielkim miłosierdziu. Podstawą do rozważania usłyszanych słów stało się życie Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego, który jako młody człowiek odszedł w dalekie krainy, aby później, poprzez celę śmierci, stanowiącą dla niego „krainę nędzy", powrócić do Ojca. Ks. Blachnicki od miłującego Ojca nauczył się, że nawet ocean grzechu może być przezwyciężony przez Boga i Jego wielkie miłosierdzie – odkrył to właśnie poprzez nawrócenie. I od tego momentu – jak zauważył Ksiądz Biskup Adam – poprzez niestrudzone ukazywanie potrzeby ewangelizacji, odnowy liturgii, poprzez dawanie przykładu w doświadczeniu wiary i przyjęciu Jezusa jako Pana i Zbawiciela, aż po dzieło w jakim uczestniczymy – Ruch Światło-Życie – Ks. Blachnicki pragnął ukazać Kościół z całym bogactwem miłości i miłosierdzia.

Ksiądz Biskup podkreślił również, ze najpierw trzeba doświadczyć miłosierdzia, aby później dzielić się tym miłosierdziem z innymi – musimy umieć przyjmować miłosierdzie i być świadkami miłosierdzia. Na koniec zauważył również, że Ks. Blachnicki mówił o posłudze miłosierdzia poprzez świadectwo prawdy – wyjścia do ludzi i pójścia w te miejsca, gdzie trzeba o tę prawdę zawalczyć. W tym kontekście powinniśmy zobaczyć swoją posługę w ramach Diakonii: Wyzwolenia i Miłosierdzia – włączyć się w ich działalność lub wspierać ich rozwój. Właśnie tak przeżyte życie, gdzie jest doświadczenie miłosierdzia i świadectwo prawdy, może zaowocować życiem w pełni – blisko ludzi i Boga, jak było w przypadku ks. Blachnickiego.

Panel drugi, od godz. 16.00, był już panelem bardziej informacyjnym. Usłyszeliśmy od Diakonii Ewangelizacji, co możemy robić w kontekście posługi i nowego hasła formacyjnego. I tak wśród propozycji, dzielenia się pomysłami znalazły się następujące akcje:

• „Budzik"
• Ewangelizacja uliczna „Porozmawiajmy o Jezusie. Katolicy na ulicy"
• „Randka w kościele"
• „Kibicuj rodzinie"
• Warsztaty ewangelizacyjne z Gospel
• „Wirtualna choinka"

Ważnym akcentem tego panelu było również podkreślenie roli formacji ludzi młodych oraz formy przygotowania uczniów gimnazjum do bierzmowania. Panel popołudniowy zakończyły komunikaty i prezentacja wspaniałego filmu o naszym Ruchu (zobacz poniżej ↓), który zainspirował powstanie Światowych Dni Młodzieży. Byliśmy pod ogromnym wrażeniem!

Ostatnie chwile na Jasnej Górze spędziliśmy uczestnicząc w Nieszporach z przyjęciem do Stowarzyszenia "Diakonia Ruchu Światło-Życie". Widzieć, jak wiele osób chce podejmować odpowiedzialność za nasz Ruch, jak ważnym i wzruszającym momentem dla nich jest błogosławieństwo do posługi i przyjęcie świecy Diakonii, słyszeć, jak z całą mocą wypowiadają słowa: „Pragnę służyć", w których czuje się odwagę i pragnienie strzeżenia charyzmatu Światło-Życie – dla nas, przyszłych Animatorów jest bezcenne – nakreśla to nam drogę naszej posługi i pokazuje gdzie jest nasze miejsce!

Nasz pobyt na Kongregacji Odpowiedzialnych zakończyliśmy u stóp Jasnogórskiej Pani na Apelu. Modliliśmy się u Matki Bożej szczególnie za nasz Ruch! Abyśmy wszyscy stawali się za niego odpowiedzialni i aby w każdej parafii naszej diecezji powstawały grupy dzieci, młodzieży i dorosłych. Modliliśmy się również za naszych kapłanów, by w mocy Ducha Świętego prowadzili grupy oazowe i byli im życzliwi.

Po Apelu ruszyliśmy do naszego domu – EFEZU, by przeżyć ostatni etap VIII sesji Szkoły Animatora.

Niedzielę rozpoczęliśmy modlitwą brewiarzową i podsumowaniem Kongregacji Odpowiedzialnych. Każdy z nas starał się odpowiedzieć na pytanie:

• Co o Ruchu dowiedziałeś się na tej KO?

Odpowiedzi były różne – ale każda z nich budująca! Pozwoliło to na dzielenie się doświadczeniem oazy, charyzmatu Światło-Życie, stawianiu sobie ważnych pytań i uświadamianiu równie ważnych dla nas animatorów kwestii. Czujemy, że stajemy się częścią Ruchu – jesteśmy za niego odpowiedzialni i jesteśmy w nim tak samo ważni jak inni!

Nasze spotkanie zakończyła Eucharystia, w której dziękowaliśmy za dar życia Sługi Bożego ks. Blachnickiego, za charyzmat Światło-Życie, za 41. Kongregację Odpowiedzialnych na Jasnej Górze i za nas: Animatorów Ruchu Światło-Życie Diecezji Tarnowskiej.

A wszystkim, którzy z nami byli i tym, którzy dzięki tej relacji poczuli się jakby byli na KO, dedykujemy słowa św. Jana Pawła II: Kościół żyje swoim autentycznym życiem, kiedy wyznaje i głosi miłosierdzie.

Szkoła Animatora – rocznik 2014-2016
wraz z Animatorami i ks. Pawłem :)

Zapraszamy do oglądnięcia zdjęć znajdujących się na profilu facebookowym EFEZU → TUTAJ

i na film o oazie i ŚDM: