Wraz z rozpoczęciem nowego roku formacyjnego zaprosiliśmy młodych po I ONŻ do wspaniałej przygody z oazą. Odpowiedzieli. I tak rozpoczęła się Diecezjalna Szkoła Animatora, która odbyła się w naszym Domu Rekolekcyjnym EFEZ w dniach: 14-16.10.2016 r.

Jak wyglądało nasze pierwsze spotkanie?
Postaramy się Wam opowiedzieć, jak to było z pierwszą powakacyjną sesją, której tematem przewodnim była „Modlitwa".

Zacznijmy od jednej z ważniejszych informacji: wraz z nami Szkołę Animatora przeżywają:

• Ks. Paweł Płatek (Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie),
• Marta Wideł (Odpowiedzialna za Diakonię Formacji),
• Karolina Rup (członek Diakonii Formacji),
• Anna Wojtas (członek Diakonii Formacji),
• Anna Rękawek (członek Diakonii Miłosierdzia),
• Magdalena Jakubas (członek Diakonii Miłosierdzia),
• Ryszard Nejman (Odpowiedzialny za Diakonię Muzyczną),
• Tomasz Milówka (członek Diakonii Muzycznej).

A teraz szczegóły :)

Nasze spotkanie rozpoczęliśmy piątkową kolacją, po której bezpośrednio nastąpiło zawiązanie wspólnoty. Był to czas wspólnej modlitwy, omówienia programu Szkoły Animatora i poznania się. Zaraz po tych punktach programu przygotowaliśmy się do Mszy Świętej, a później przeżyliśmy pierwszą, wspólną Eucharystię w której Moderator Diecezjalny ks. Paweł Płatek w wygłoszonym do nas słowie przywołał przykłady modlitwy z Pisma Świętego i pokazała nam, jak głęboka i przemieniająca nasze życie może być relacja z Panem Bogiem.

Sobota rozpoczęła się modlitwą Jutrzni, śniadaniem i kolejno realizowanymi punktami za które odpowiadali nasi Animatorzy, którzy podjęli się pracy i wsparcia nas – młodych pragnących kiedyś tak, jak nas starsi koledzy prowadzić innych do odkrycia swojej wiary i żywej relacji do Tego, który to wszystko zaplanował.

I tak idąc po kolei.

Konferencję ABC formacji prowadziła dla nas an. Marta, która przybliżyła nam znaczenie Ruchu i wytłumaczyła dlaczego w ogóle Ruch oazowy jest Ruchem i wskazała cechy dzięki, którym o oazie można mówić jako o ruchu eklezjalnym.

Konferencję wspólnoty głosił dla SA ks. Paweł Płatek omawiając szczegółowo wszystkie rodzaje modlitwy i definiując pojęcia z nią związane. Ks. Paweł naszą uwagę skierował również na Słowo Boże i Katechizm Kościoła Katolickiego podpowiadając jak ważne i interesujące teksty na temat modlitwy możemy właśnie tam znaleźć.

Za warsztaty połączone z metodami aktywizującymi odpowiadała an. Ania Turek, która przedstawiła nam ciekawe metody prowadzenia grupy, tworzenia małych grup i informacji zwrotnej. Zaproponowała również prace w grupach nad poszczególnymi metodami, co zaowocowało pierwszymi naszymi konspektami dla różnych grup wiekowych.

Pogodny wieczór należał już do an. Karoliny Rup, która w jednym palcu ma bardzo ciekawe, radosne, a przede wszystkim wspólnotowe zabawy. Dzięki jej chęci dzielenia się z nami tą wiedzą nie tylko nauczyliśmy się nowych gier i przykładowych zabaw, ale i świetnie się ze sobą czuliśmy i nauczyliśmy czegoś o sobie.

Musimy też nadmienić, że stronę muzyczną (szkołę śpiewu) i liturgiczną przygotowują dla nas an. Rysiu i an. Tomek, co jest dla nas ważne, bo wiemy, że od nich wiele możemy się nauczyć, by z coraz większą godnością przeżywać Eucharystię.

Przed nami jeszcze wykłady z an. Madzią i Anią :) Już nie możemy się doczekać, bo tego jak fantastycznie prowadzą dany punkt programu niektórzy z nas doświadczyli już na spotkaniach w małej grupie. Takich spotkań mieliśmy dwa:

• pierwsze, sobotnie spotkanie dotyczyło jednego z dziesięciu kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Zatrzymując się na temacie modlitwy, chcieliśmy zaszczepić w sobie mocne przekonanie o konieczności modlitwy, o jej absolutnej potrzebie i niezastąpionych wartościach. To przekonanie o wartości i o pozycji modlitwy w życiu chrześcijańskim ma stać się fundamentem wierności w praktyce codziennej osobistej modlitwy, którą nazywamy Namiotem Spotkania. Zadaniem pierwszej części rozmowy ewangelicznej było uzasadnienie potrzeby i wartości modlitwy w życiu Nowego Człowieka. Druga zaś część dotyczyła samej praktyki Namiotu Spotkania jako konsekwencji uświadomienia sobie znaczenia osobistej modlitwy.
• drugie, niedzielne spotkanie było już doświadczeniem modlitwy, stawaniem do modlitwy z otwartym sercem, gotowym na przyjęcie Boga z Jego wielkim planem dla każdego z nas. To spotkanie było dla każdego uczestnika Szkoły Animatora ważne, bowiem prowadziliśmy je sami – wchodząc już w praktykę animatorską.

Nasze obowiązki i praca formacyjna przeplatana była chwilami pięknej modlitwy:

• głównym punktem każdego dnia była Eucharystia,
• wspólnie przeżywaliśmy modlitwę brewiarzową,
• ramię w ramię klęczeliśmy adorując Pana Jezusa cierpiącego podczas Godziny Miłosierdzia, a później upraszaliśmy łaski dla nas, całego Ruchu w Koronce do Miłosierdzia Bożego i Akcie oddania Ruchu Światło-Życie Diecezji Tarnowskiej Bożemu Miłosierdziu,
• w Szkole Modlitwy przezywaliśmy wyjątkowe spotkanie z Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie i odbieraliśmy od Niego szczególny dar – osobiste błogosławieństwo,
• mieliśmy czas na modlitwę indywidualną, gdy w ciszy mogliśmy przeżywać Namiot Spotkania, czy modlitwę różańcową.

Co możemy jeszcze powiedzieć?
Czekamy na więcej!
Dlaczego?
Bo EFEZ i Szkoła Animatora to teraz nasz drugi dom.
Dom, w którym czeka ON – Jezus!
I więcej już nic nam nie potrzeba... Mamy tu wszystko :)

Uczestnicy Diecezjalnej Szkoły Animatora :)

Więcej zdjęć na naszym profilu na Facebook'u → TUTAJ (zapraszamy do polubienia:)