W dniach 23-27.02.2015 w archidiecezji krakowskiej, a dokładnie w Bystrej k. Jordanowa odbyła się Oaza Rekolekcyjna Diakonii (ORD). Również i ja – członek Diecezjalnej Diakonii Formacji Diakonii zapragnęłam, by czas wolny poświęcić tym rekolekcjom i ukończyć formację podstawową w Ruchu Światło-Życie. Pan Bóg temu pragnieniu błogosławił i udało mi się na ORD pojechać.

Przybyliśmy z różnych diecezji, by w przepięknym domu rekolekcyjnym „Maksymilianum", w ciszy i niezwykłej scenerii przeżywać rekolekcje wieńczące formację podstawową.

Każdy dzień naszych rekolekcji rozpoczynaliśmy jutrznią, która była jednocześnie konkretnym duchowym wprowadzeniem do danego dnia rekolekcji.

Zaraz po śniadaniu rozpoczynał się czas konferencji, które były przygotowane w sposób rzetelny i konkretny przez poszczególnych animatorów posługujących podczas rekolekcji. Czas na ORD upływał nam według pewnego schematu. Każdy dzień dotykał jednego tematu - temat ten stanowił również hasło dnia. Były to:

• „Światło-Życie" (wymiar horyzontalny i wertykalny każdego człowieka, relacja najpierw do Pana Jezusa, a dopiero potem do samego siebie i drugiego człowieka, Duch Święty którego symbolem jest Omega wpisana w środek krzyża),
• „Nowy Człowiek" (4 wymiary człowieka współczesnego: zdezintegrowany, konsumpcyjny, wyczynowy, manipulowany i 4 typy, które określają Nowego Człowieka: zintegrowany, posiadający siebie w dawaniu siebie, realizujący się przez służbę, człowiek wyzwolony),
• „Nowa wspólnota" (rodzaje grup w których przebywa współczesny człowiek: grupa zadaniowa, grupa celu. Wspólnota nie jest grupą - we wspólnocie najważniejszy jest Jezus Chrystus, z którym każdy człowiek powinien mieć głęboką relację, dopiera ją posiadając może budować właściwą relację z drugą osobą, która ubogaca człowieka i dzięki której człowiek zmierza w dobrym kierunku),
• „Nowa kultura" (znaczenie nowej kultury w pojęciu wspólnoty i współczesnego świata – Krucjata Wyzwolenia Człowieka, która nie opiera się tylko i wyłącznie na abstynencji od alkoholu). Pogłębianie tych tematów, rozważanie ich w świetle nauki Bożej i słów naszego założyciela, ks. Franciszka Blachnickiego, stanowiło podstawę właściwego i dobrego przeżywania ORD.

Centralnym punktem naszych rekolekcji i każdego dnia była Eucharystia. Przyjmowaliśmy ją zawsze pod dwiema postaciami, a czas uwielbienia po Komunii świętej zdawał się nie mieć końca. Najbardziej uroczystą Mszą, która również wieńczyła ORD była tradycyjnie Eucharystia w Agape.

W ostatnim dniu rekolekcji przyjechał do nas ks. Mariusz Susek, Moderator archidiecezji krakowskiej. Dzień ten był również wyjątkowy ze względu na przeżywanie 28. rocznicy śmierci Ks. Franciszka Blachnickiego.

Każdego dnia po obiedzie następował czas na Koronkę do Bożego Miłosierdzia oraz godzinę odpowiedzialności, którą prowadził moderator rekolekcji ks. Michał Leśniak. Opowiadał nam o historii Ruchu Światło-Życie w kontekście II Soboru Watykańskiego, mówił także o strukturze kościelnej, porównując ją z Ruchem Światło- Życie (zaczynając od parafii, a kończąc na całym kościele powszechnym). Nasze rozmowy i konferencje dotykały również tematyki katechumenatu i inicjacji chrześcijańskiej.

W ciągu dnia znalazł się również czas do przeżycia syntezy biblijnej, podczas której na podstawie własnych refleksji i podanych fragmentów Pisma Świętego pisaliśmy wspólne wyznanie wiary, które odczytywaliśmy przed Namiotem Spotkania.

Mimo Wielkiego Postu nie zabrakło na rekolekcjach ORD czasu na „Pogodny wieczorek". Zabawy przeprowadzone w wielkiej radości i duchu nowej kultury były podzielone na kilka kategorii: od piosenek z pokazywaniem, do zagadek dotyczących treści wykładów.

Po każdym wieczorku był czas na rozmowę, a dzień kończył się wspólnie odmawianymi Nieszporami z elementami osobistymi takimi, jak „echo słowa Bożego" i uwielbieniem.

Czas Oazy Rekolekcyjnej Diakonii na pewno nie był czasem straconym. Przeżyłam go z ogromną radością i poczuciem, że oto teraz już bezpośrednio podsumowuję swoją formację podstawową i przygotowuję się do przyjęcia błogosławienia animatorów oraz podjęcia Diakonii przez wstąpienie w szeregi Stowarzyszenia „Diakonia Ruchu Światło-Życie". ORD była wspaniałym czasem, który uświadomił mi głębię charyzmatu Ruchu Światło-Życie oraz wielkiej odpowiedzialności i misji, którą ze sobą niesie – również poprzez moją posługę. Fakt, że kolejny raz przeżywałam swoje rekolekcje poza diecezją wcale nie oznaczał, że nie czułam się jak w domu – Ruch bowiem nie zna granic. Bardzo ważnym wydarzeniem dla mnie osobiście było nabożeństwo przystępowania do Diakonii, które wypadło w rocznicę śmierci ks. Franciszka Blachnickiego. Naprawdę czuło się wręcz namacalnie jego obecność pośród nas. Oczywiście swoje siły i serce oddałam Diakonii Formacji Diakonii, do której już należę w naszej diecezji.

Za ten Boży czas: CHWAŁA PANU!

Ania Wojtas
Członek Diecezjalnej Diakonii Formacji Diakonii

Fot. Ruch Światło-Życie Archidiecezji Krakowskiej