Zaczęło się zwyczajnie: zaproszeniem na kolejną sesję, zachęta do mobilizacji i udziału w COM, wspomnieniami z poprzednich lat, świadectwami animatorów, chwilą refleksji nad końcem I roku SA – później już nie było zwyczajnie: pojawiło się zaskoczenie nowym miejscem, radość ze wspólnoty i wiara, że to nie przypadek, że Pan chce, abyśmy formację pierwszego roku Szkoły Animatora zakończyli Centralną Oazą Matką.

Nasza przygoda rozpoczęła się 22.05.2015, kiedy to w godzinach popołudniowych wyruszyliśmy wspólnie w stronę Szczawnicy. Już sama podróż (pełna przygód) sprawiła nam wiele przyjemności i radości – takie małe, nasze prywatne zawiązanie wspólnoty.

Do domu rekolekcyjnego dotarliśmy wieczorem, prosto na kolację i poznanie domu, bo musicie wiedzieć, że młodzi oazowicze (w większości) na ul. Jana Wiktora zawitali po raz pierwszy.

Przeżywanie COM-u i V sesji Szkoły Animatora rozpoczęliśmy konferencją o znaczeniu Centralnej Oazy Matki podczas której, staraliśmy się poznać ideę COM-u, znaczenie każdego z przeżywanych dni, znaków, symboli, jakie temu wydarzeniu towarzyszą. Był to również czas na modlitwę wspólnotową – prosiliśmy Pana o dobre przeżycie V sesji, o dary Ducha Świętego potrzebne naszym wspólnotom, błogosławieństwo na czas rekolekcji oazowych oraz dobry wybór Moderatora Generalnego (bowiem wśród nas, byli również przedstawiciele Ruchu naszej diecezji, którzy brali udział w nadzwyczajnej Kongregacji Stowarzyszenia i uczestniczyli w wyborach). I tak – pełni ciekawości, z myślami, które „biegały" po datach i wydarzeniach oazowych związanych z Centralna Oazą Matką położyliśmy się spać.

Sobotni dzień rozpoczęliśmy modlitwą Jutrzni, by zaraz po śniadaniu spotkać się z animatorem w małej grupie i wspólnie rozważać, czym w naszym życiu jest Słowo Boże. Każda grupa na podstawie tekstów biblijnych dotykała pełnego zrozumienia Słowa Bożego w życiu każdego wierzącego. Było to bardzo ważne doświadczenie – młodzi animatorzy głęboko wczytywali się w Pismo Święte czując, że słowo kierowane do każdego z nich przez Pana szczególnie objawi się podczas nadchodzącego czuwania przed zesłaniem Ducha Świętego, które miało rozpocząć się już wieczorem. Kolejnym punktem dnia dla Szkoły Animatora była konferencja na temat metod aktywizujących połączona z ćwiczeniami. Po raz kolejny uczestnicy SA zapoznali się z metodami pracy, które pozwalają ubogacić czas spotkania podczas oaz i pracy rocznej w parafii. Mieli również okazję, by wszystkie te metody poćwiczyć przygotowujących konspekty. Po tak intensywnej pracy przyszedł czas na relaks ; ) Obiad i chwila wolnego pozwoliły trochę odpocząć, dały czas na wspólne rozmowy, dzielenie się wrażeniami, a także stały się odpowiednim momentem do radości, entuzjazmu i spontaniczności.

Tak było do godziny 15.00. Wtedy to bowiem spotkaliśmy się w kaplicy, by adorować Jezusa Ukrzyżowanego w Godzinie Miłosierdzia, a później odmówić Koronkę i Akt zawierzenia Ruchu Światło-Życie diecezji tarnowskiej Miłosierdziu Bożemu. To wyciszenie wprowadziło nas również w drugi etap przygotowania do Wigilii Niedzieli Pięćdziesiątnicy: na początku poprzez przygotowanie śpiewu, a później przez konferencję naszego Moderatora ks. Pawła Płatka, który poruszył z nami temat Namiotu Spotkania i osobistego wczytywanie się i rozumienia Słowa Bożego, które codziennie kieruje do nas Pan. Podejmowany temat we wspólnych dyskusjach poruszył również temat dotyczący mocy i modlitwy w Duchu Świętym – bowiem tylko z pomocą Ducha Świętego możemy w sposób pełny przyjmować Boże Słowo.

I tak zakończyła się sesja V SA, a zaczęło przeżywanie Centralnej Oazy Matki.

Wtedy to prosto z COM przyszły wieści do Szczawnicy. W związku z pogodą, która tego roku nie sprzyjała uroczystościom, zarówno Eucharystia Wigilii Zesłania Ducha Świętego, jak i późniejsze nabożeństwa zostały przeniesione do Kościoła Dobrego Pasterza. To nie przeszkodziło nam, by pełni nadziei wyruszyć do Krościenka i dołączyć do wielkiej wspólnoty tych, którzy pragną modlić się i czekać – na nowe...

Uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Biskup Adam Szal rozpoczęła czas modlitwy. W skierowanym do nas słowie Ksiądz Biskup, szczególną uwagę zwrócił na nowe zadania do jakich powołuje nas Pan Bóg w charyzmacie Światło-Życie, na aspekt strzeżenia tego, co wpisuje się w naszą posługę, nasze bycie w Ruchu Światło-Życie. Staliśmy się w ten sposób świadkami wielkiej łaski Pana i strażnikami tego, co przed nami – wyznaczonych kierunków pracy, nowych dzieł, wsłuchiwania się w to, czego pragnie od nas Duch. Czuliśmy, że wypowiadane przez Księdza Biskupa słowa w niesamowity sposób zarażały nas radością z tego, że Pan ma wielki plan wobec nas i naszego Ruchu – a tym planem jest na pewno dotrzeć do każdego człowieka, by pokazać mu, jak wspaniałe może być życie w Jezusie Chrystusie, i że tylko On daje prawdziwą wolność!

Tego dnia uczestniczyliśmy również w Nieszporach z błogosławieństwem włączającym do Stowarzyszenia Diakonia Ruchu Światło-Życie. Było to dla nas bardzo ważne doświadczenie, tym bardziej, że wśród błogosławionych, było małżeństwo z naszej diecezji: Iwona i Andrzej Bernachowie z Tarnowa-Mościc – modliliśmy się więc za osoby, które pragnęły swoimi słowami i postawą wyrazić gotowość, zaangażowanie i potrzebę służby w Ruchu Światło-Życie i poprzez ten Ruch. Doświadczenie to wzbudziło w nas refleksję: przed nami długa droga, ale każdy z nas pragnie formować się w oazie i kiedyś tak, jak inni wypowiedzieć słowa: „Pragnę służyć"!

Po zmierzchu, gdy za oknami było już ciemno przyszedł czas na Wielką Wigilię modlitewną przed zesłaniem Ducha Świętego. Wszyscy razem, cały Ruch – kapłani i świeccy, kobiety i mężczyźni, animatorzy i członkowie Stowarzyszenia, młodzież i rodziny, wszyscy, dla których Ruch jest częścią życia, i jego konsekwencją wspólnie wzywali darów Ducha Świętego. Czuwanie pozwoliło nam w sposób namacalny doświadczyć wylania Ducha Świętego na wszystkich zebranych i oddać się jego prowadzeniu. To była piękna noc, piękna modlitwa – wszyscy doświadczyliśmy działania Ducha Świętego. Czuwanie zakończyła modlitwa i indywidualne błogosławieństwo naszych kapłanów. Z radością i - musimy to przyznać z wielkim wzruszeniem wróciliśmy do domu rekolekcyjnego, by odpocząć przed następnym dniem – Dniem Zesłania Ducha Świętego.

Ten wyjątkowy dla nas dzień rozpoczęliśmy wczesnym śniadaniem, aby zaraz po nim udać się do dolnego Kościoła w Krościenku, by uczestniczyć w Jutrzni z błogosławieniem animatorów. To był trochę nasz dzień – wspólnie modliliśmy się za tych wszystkich ludzi (a było ich aż 137!), którzy powiedzieli Chrystusowi „tak" i są gotowi Mu służyć formując innych w Ruchu Światło-Życie, a przede wszystkim świadcząc o Chrystusie i Jego Kościele. Byliśmy bardzo przejęci, gdy Ksiądz Biskup Adam Wodarczyk wręczał nowym animatorom krzyż Ruchu i gdy odbierali z rąk Pani Doroty Seweryn dyplomy. Tym bardziej, że wśród osób błogosławionych do posługi animatora byli nasi przyjaciele i osoby, które w diecezji towarzyszą naszej osobistej formacji: Karolina Rup, Natalia Data, Agnieszka Gąciarz, Andżelika Bojarska, Anna Wojtas i Tomasz Milówka. Czuliśmy się szczęśliwi i bardzo zaszczyceni, że mogliśmy być świadkami tego wydarzenia! Będziemy modlić się za naszych animatorów, jednocześnie polecając Panu Bogu naszą formację. Pamiętajcie i Wy o nas – każda modlitwa jest nam potrzebna. Chcemy kiedyś znaleźć się w gronie tych, którzy staną przed całym Ruchem, by wyrazić gotowość do służby. To nasze powołanie!

Centralną Oazę Matkę, a zarazem naszą Sesję Szkoły Animatora zakończyła Eucharystia z rozesłaniem oaz. Biskup Adam mocno kładł nam na serce, by ten przeżyty czas owocował w naszym życiu i naszej dalszej posłudze. Będziemy się o to starać! Pod koniec Mszy Świętej przedstawiciele poszczególnych diecezji odebrali z rąk Moderatora Generalnego świece Oazy Wielkiej – i w naszej diecezji, tak jak wszędzie, już podczas rozesłania diecezjalnego odpalone zostaną świece poszczególnych oaz mniejszych, które będą nam towarzyszyć i na oazach wakacyjnych, i z pewnością przez cały rok. Dla nas świeca Oazy Wielkiej ma szczególne znaczenie – jej płomień będzie nam towarzyszył podczas każdej sesji Szkoły Animatora przypominając, w jak wielkim dziele uczestniczymy i dając nam siłę do naszej dalszej, osobistej formacji.

Po obiedzie przyszedł czas pożegnań – choć żal było się rozstawać z Krościenkiem i z sobą nawzajem – trzeba było i nam wracać. Pełni wiary, napełnieni Duchem Świętem pojechaliśmy świadczyć o tych „małych cudach", które dokonały się podczas tegorocznej Centralnej Oazy Matki.

P.S. Choć sami nie uczestniczyliśmy w Dniu Moderatora – wiemy, że po części był to też dzień modlitw za naszego Moderatora Diecezjalnego ks. Pawła Płatka i wszystkich naszych księży moderatorów – i tych rejonowych, i tych parafialnych. To Wasze małe święto drodzy Księża! Życzymy Wam, błogosławieństwa Bożego i prosimy, by Niepokalana Matka Kościoła wypraszała Wam potrzebne łaski, tak potrzebne w waszej posłudze. Niech Chrystus-Sługa będzie Waszym Światłem i Życiem!

Wasza – Szkoła Animatora I roku wraz z animatorami : )

Fot.: Eliza Bolon & Marta Wideł