Dla uczestników Szkoły Animatora tegoroczna COM była wyjątkowa nie tylko ze względu na jej jubileuszowy charakter, ale także z powodu ich osobistych przeżyć. Niektórzy z nich postanowili się nimi podzielić. Zapraszamy do poznania ich świadectwa..

Po raz pierwszy w tym roku uczestniczyłam na COM-ie. Miałam ogromne szczęście, że mimo moich wątpliwości i braku czasu, w końcu zdecydowałam się na niego przybyć. Była to naprawdę dobra decyzja.

Brak mi słów, jak zachwyciło mnie obchodzenie Centralnej Oazy Matki..

Zrozumiałam wiele.. Homilie księży podczas uroczystych Mszy Św. pozwoliły mi odpowiedzieć sobie na kilka dręczących mnie pytań związanych z moją wiarą.. Świadectwa ludzi, którzy 40 lat temu uczestniczyli w pierwszej Centralnej Oazie Matce, opowieść o kardynale Karolu Wojtyle, który przybył wtedy, aby oddać Ruch Światło-Życie Niepokalanej Matce Kościoła- poruszyły mnie.

Jednak najbardziej przeżyłam czuwanie w Wigilię Zesłania Ducha Świętego.. Ta jedność wszystkich tam zgromadzonych, poczucie, że wszyscy wobec Wszechmogącego Boga są tak samo ważni, wspólna modlitwa do Ducha Świętego-miało to w sobie jakąś moc, czuć było Jego obecność. Było to coś niesamowitego, czego nie zapomnę o końca życie i-jak Bóg pozwoli-chcę przeżyć jeszcze raz..

Namaszczenie olejkiem radości też szczególnie utkwiło w mojej pamięci.. Przypomniało mi o moim bierzmowaniu, o tym, że powinnam w swoim życiu pamiętać o Duchu Świętym i Jego działaniu w życiu. Zrozumiałam, że wszelkie problemy i trudności dnia codziennego mogę oddać Jemu w modlitwie.. On wtedy będzie działał.

Duch Święty przychodzi do mnie w lekkim powiewie.. Chcę pamiętać o Jego obecności, modlić się do Niego, prosić o łaski i dziękować..

Na tegorocznym COM-ie to właśnie zrozumiałam, że jest Duch Święty, Duch Pocieszyciel, Duch Prawdy, Duch Radości, któremu chcę powierzyć swoje życie, aby nim kierował.
Alleluja!;)

Marlena Duda

Alleluja!

W miniony weekend uczestniczyłam w V sesji Szkoły Animatora w Szczawnicy. Był to także czas obchodów Jubileuszowej COM. Dla mnie była to pierwsza Centralna Oaza Matka i nie ukrywam, że przełomowa. Najbardziej w moim sercu zapadnie czas, kiedy to w wieczór Wigilii Zesłania Ducha Świętego odbyło się czuwanie. Wspólnotowo w modlitwie równoczesnej prosiliśmy o zesłanie na nas darów Ducha Świątego, dokonało się namaszczenie olejkiem radości oraz wspólne śpiewy. Ja osobiście, dzięki chwilom tam spędzonym, odczułam czy też doznałam oczyszczenia. Wszelkie troski, problemy i zmartwienia zniknęły. Mogłam w czystości sumienia cieszyć się w Duchu Świętym i z Duchem Świętym :) Wszystko stałe się łatwiejsze. Duch "otworzył mi oczy" na wiele spraw. Mam nadzieje, że nie tylko w czasie COM-u, ale i na każdy dzień będę czuć „lekki powiew”:)

Magdalena Bardoń

COM jest dla mnie czasem nabrania sił, czasem odrodzenia sie w Duchu Świętym. W Nim odkrywam swoje powołanie, powołanie do służby na rzecz innych.

„Świeca, która topnieje i spala się, jest symbolem postawy DAWANIA SIEBIE, czyli gotowości spalania się dla innych”.

Dzięki obecności Ducha, tchnieniu Jego mocy mogę nie tylko zrozumieć Słowo kierowane do mnie przez Boga, ale także przekazywać Je innym, zwłaszcza tym, którzy nie mogą Go poznać.

Tegoroczna Centralna Oaza Matka była tym bardziej wyjątkowa, gdyż właśnie w tym roku przypada 40 lat od dnia, kiedy to po raz pierwszy odbyło się to wielkie modlitewne spotkanie. Uzmysłowiłam sobie, że dokładnie w tym samym miejscu, jeszcze kilkadziesiąt lat temu, przebywał i nauczał ks. Franciszek Blachnicki, a Jego słowo jest nadal żywe i tak bardzo aktualne.

Dzięki obecności Ducha Świętego Słowo Boże staje się światłem mojego życia. Z Nim łatwiej jest mi tym Słowem żyć, przekazywać je i czynić Słowem Życia.

W tegoroczne wakacje, tak jak głosi hasło roku, pragnę NARODZIĆ SIĘ NA NOWO.

Natalia Ciochoń

Alleluja!

Podczas V sesji SA, miałam okazję uczestniczyć w obchodach jubileuszowego COM-u. Było to dla mnie niezwykle wyjątkowe doświadczenie. Po raz pierwszy mogłam zobaczyć na żywo wydarzenie, które ma tak duże znaczenie dla Ruchu Światło-Życie. O Centralnej Oazie Matce miałam okazję przeczytać w ,,Godzinach Taboru”, a także usłyszeć na konferencji w przeddzień Wigilii Zesłania Ducha Świętego. Bardzo spodobała mi się istota Triduum Pentakostalnego, które jest jednym wielkim modlitewnym spotkaniem animatorów, moderatorów i wszystkich ludzi związanych z Ruchem Żywego Kościoła. Byłam ciekawa jak będzie wyglądać cały plan uroczystości, czy rzeczywiście jego przebieg będzie podobny do tego sprzed czterdziestu lat… Pierwszy dzień świętowania wprowadził nas w atmosferę oczekiwania na Ducha Pocieszyciela. Uroczysta Eucharystia z homilią moderatora generalnego ks. Adama Wodarczyka, przyjęcie kolejnych członków do Stowarzyszenia Diakonii, którzy ,,pragną służyć” i strzec charyzmatu Światło- Życie . Wieczorne czuwanie było dla mnie wspaniałym momentem, w którym mogłam prawdziwie doświadczyć modlitwy równoczesnej we wspólnocie – jedności , a zarazem modlitwy indywidualnej płynącej z serca, wygenerowanej przez Ducha Świętego, który ,,(…) przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami(…) ‘”. Istotnym momentem było dla mnie namaszczenie olejem radości, którego kapłan mi nie szczędził ( do dzisiaj czuję tą wielką radość, którą przepełnia mnie Duch Święty). Najbardziej zapadła mi w pamięci niedziela Zesłania Ducha Świętego, szczególnie poranna jutrznia i błogosławieństwo nowych animatorów. Postawa tych ludzi budzi we mnie szacunek i podziw, ponieważ potrzeba naprawdę silnej woli i dojrzałości chrześcijańskiej, aby wziąć na siebie odpowiedzialność za Ruch Światło- Życie. Jednocześnie raduje widok tak licznego grona przyjmującego krzyż animatorski, mam nadzieję- choć przede mną jeszcze długa droga- że będzie mi dane do niego kiedyś dołączyć . Radosne obchody COM-u zakończyliśmy mszą świętą, w czasie której wołaliśmy z radości na cześć Pana, błogosławiąc go za wielkie dzieła i dary których nam udziela. Wyjątkową chwilą było także odwiedzenie takich miejsc, jak Namiot Światła czy Kaplica Chrystusa Sługi. Ogromne wrażenie wywarła na mnie symbolika tych budowli, fakt, że każdy szczegół został tam dokładnie zaplanowany i pełni tam określoną rolę. Z pozoru proste, nieskomplikowane kształty, a mają tak głęboką wymowę. Samo Krościenko budzi we mnie niezwykła sympatię i sprawia, że przyjeżdżając tutaj czuję się jak w domu, czuję prawdziwego ,,ducha oazy”. Po przeżyciu Tridum, obudziło się we mnie pragnienie jeszcze głębszego poznania Ruchu Światło- Życie i jego bogatej historii oraz osoby ks. Franciszka. Charyzmat Ruchu jest z pewnością wspaniałym darem i tajemnicą, którą powinniśmy odkrywać.

Myślę , że najlepszym podsumowaniem, kwintesencją Centralnej Oazy Matki są słowa sługi bożego ks. Blachnickiego : ,, Bo tylko raz w roku i w tym jednym miejscu w Polsce”.
Za czas V sesji SA, COM, charyzmat Światło- Życie i jego założyciela, każde doświadczenie duchowe które nas ubogaciło, a przede wszystkim za obecność Ducha Pocieszyciela - Chwała Panu!

Anna Zapart

W Centralnej Oazie Matce uczestniczyłam po raz pierwszy, lecz z pewnością nie ostatni był to wspaniały czas ! Podczas wigilii modlitewnej doświadczyłam niesamowitej jedności , jakbyśmy byli wszyscy jedną wielką rodziną. Uświadomiłam sobie jak ważna jest wspólnota i jak wiele możemy razem zdziałać. Gdy animatorzy przyjmowali błogosławieństwo poczułam, że chciałabym być tam z nimi i powiedzieć Bogu "pragnę służyć". Pomyślałam,że kiedyś będę na ich miejscu i sama przyjmę błogosławieństwo oraz krzyż. Podczas Centralnej Oazy Matki zrozumiałam, że muszę brać odpowiedzialność za Ruch w którym wiele otrzymałam, dlatego postanowiłam jechać na II stopień ONŻ mimo iż miałam wiele wątpliwości. Teraz już wiem , że chcę tam być ! Za ten czas jak i wszystkie jego owoce, Chwała Panu !

Joanna Kmiecik

W Centralnej Oazie Matce uczestniczyłam po raz pierwszy. Bardzo podobało mi się, że przeżywanie COM-u było połączone z Sesją Szkoły Animatora. Był to dla mnie wspaniały czas. Niestety nie uczestniczyłam w całej Centralnej Oazie Matce. Dane mi było być tylko, a może aż, na Dniu Diakonii. Najbardziej uderzył mnie moment, kiedy kandydaci do Stowarzyszenia Diakonia wypowiadali „pragnę służyć” oraz gdy moderator generalny udzielał im błogosławieństwa. Czułam wtedy, że również chcę służyć, że to jest mój cel: spalanie się dla innych. Niesamowitym przeżyciem było również wysłuchanie świadectwa osoby, która przed 40 laty przeżywała pierwszą COM z ks. Franciszkiem Blachnickim. Uświadomiło mi to, jak bardzo jesteśmy odpowiedzialni za Ruch, że to my, również ja, tworzymy jego historię i od nas zależy jak ten Ruch będzie się dalej rozwijał.

… I za to wszystko Chwała Panu!

Eliza Bolon

W Centralnej Oazie Matce uczestniczyłam po raz drugi. Był to dla mnie niezwykły czas. Doświadczenie prawdziwej wspólnoty, radości i poczucie jedności w Centrum naszego Ruchu to niesamowite chwile, które warto przeżyć. Bardzo chciałam przyjechać na COM, szczególnie dlatego, że była ona Jubileuszowa. Niestety nie mogłam uczestniczyć w całych jej obchodach, ale udało się przyjechać chociaż na chwilę, w sobotę – w Dzień Diakonii.
Podczas błogosławienia osób do Stowarzyszenia Diakonia poczułam wielką odpowiedzialność na Ruch i pragnienie służby na rzecz wspólnoty i drugiego człowieka. Mimo, że znałam hasło roku „Narodzić się na nowo” to właśnie na COM-ie uświadomiłam sobie, że jest to wyzwanie, wielkie wyzwanie dla mnie, abym narodziła się na nowo... i za to Chwała Panu

Karolina Rup